Wszystko się chwieje, proszę pań,
I myśl to niebezbożna,
Że świat ten to jest stary drań,
Któremu ufać nie można.
Na przykład ktoś dolara miał,
A jutro ma dwa centy,
Więc oczywiście wpada w szał
I wbija nóż do pięty.
Bo głupiec nie wie, że wszystko się chwieje,
A tylko ja, ja patrzę i się śmieję.
Przypuśćmy, że już wszystko mam:
Mieszkanko idealne,
I fotel, a wśród złotych ram
„Jagiełło pod Grunwaldem”.
Więc sobie patrzę w książkę P.K.O.
I słucham, jak milion śpiewa,
A nagle burza, wiatr i deszcz, i grom
I wszystko woda zalewa –
I fotel płynie obok mistrza Jana,
I to jest właśnie życie, proszę pana.
Ach, smutnym jak Leopold Staff,
Gdy wchodzę w parku aleję;
Pokrył się kirem smętny staw,
Wierzba się nad nim chwieje.
To jesień już, szafarka aspiryny,
To jesień już, panie majorze,
Bolesny brydż i rozpacz złej godziny
O Boże, Boże.
I klon, i dąb, i słoń, i koń się chwieje,
A tylko ja, ja patrzę i się śmieję.
KIG
Dzień dobry… 😀
Moi Mili, stwierdzam ewidentny brak dyscypliny, poczucia obowiązku, lenistwo i… ? Proszę sobie samemu dopowiedzieć!!! Niooo
Aha, wiadomo, że KIG jest dobry na wszystko, co nie??
Na bolący kręgosłup – też 😀
Dzień dobry
Czyżbym był pierwszy?
KIG jest moim ukochanym poetą, można powiedzieć, że wychowywałem się na Jego poezji…
Pozostaje mi więc pogratulować i ponapawać się pięknem Jego twórczości…
p.s. zalewam właśnie kawę w filiżance, więc, jeśli ktoś ma ochotę na poezję KIG przy kawie, to będzie mi bardzo miło
Dobry
Ciepły poranek z lekkim deszczykiem niczym w maju – wita 😀
Na razie bez burz, wiatru, deszczu i gromów
Proszę w ślicznej porcelanowej filiżance, bez dodatków 😀
Mówisz i masz
A dodatkowo kwiatki na miły początek dnia
Miał być wiersz KIG o kawie, ale (jeszcze) nie znalazłem, dlatego, tymczasem, coś z Francji
Kawa musi być gorąca jak piekło,
czarna jak diabeł, czysta jak anioł,
słodka jak miłość.
– Charles-Maurice de Talleyrand
A to dla Pana, Panie Christophe (? ufff, nie wiem czy prawidłowa pisownia, wpadnę w kompleksy, normalnie ;))
„..Świt. Sekwana ziewa. Trzy
koty miauczą. Deszczyk mży
i w śmiesznych rynnach woda płacze.
Gdy wróci noc, znów pójdę sam
na pusty plac przed Notre Dame
i cień mój pomknie za mną tam
z wielką walizką rozpaczy…”
Bardzo dobrze madamme
Wiesz też bardzo mi się podoba.
W rewanżu złota myśl Wł. Reymonta (Chłopi t. II)
Kawa zimna warta grosz albo patyk złamany.
A to mnie Władzio zaskoczył, bo tego zdania nie pamiętałam
ja też nie pamiętam 🙁
Jak tam Państwa milioniki się mają?? Bezpiecznie na koncie leżakują?? Stopa procentowa spadła.. No ale życiowa – chyba nie??
Bry! Kawa – jest. Ja – jestem. Chyba na tę porę wszystko, czego trzeba?
Do! 😀 Dobrego humoru???
No, to jest towar nie żeby deficytowy, ale od rana, hmm, niełatwo dostępny 😉
Quackie, kochany – zimny prysznic z rana i od razu się człek robi lżejszy, a patrzałki świat widzą piękniejszym
Właśnie dopiłem
Dzisiaj wyjątkowo szybko kończę poranną kawę.
W pośpiechu nie zdążyłem nawet dokończyć 🙁
Życzę wszystkim Wyspiarzom pięknego dnia.
Odezwę się po pracy 😉
Jak zwykle spóźniony, też witam, przełykajęcy…
Witaj Ukratku 😀 ale nie wrzątek???
Nie, ostrożny jestem!
Kawka, kawka i już po. A dobrego humoru jakby przybyło, więc jest korzyść 🙂
Przemiłego dnia wszystkim życzę i lecę popracować!
Pracuj i niech Ci praca lekką będzie
DzieńDobry:)) Do pracy dobry Pan Bóg stworzył konia, natomiast ludzie rękawy do podwijania :)))
Dzieńdoberek Stateczku
Nawet te gorącokrwiste, szlachetne i eleganckie ?? Mowa o koniach, oczywiście 😀
Ciekawe coby na to powiedział nasz nieodżałowany Rumak
Witaj – uśmiechnąłby się, bo wczorajsze piosenki by Go ucieszyły ! I Krzysztof, który gada jak Francuz :)mogliby sobie poparlować 🙂
Prawda, Wiedźminko:)
Dzień dobry ! Specjalny pokłon dla Skowronka
-za całokształt, Skarbie nasz ! 
i proszę, Krzysztof też jest od KIG-a – a toś nam brat ! 🙂
Jak ja niegdyś nie cierpiałem KIGa za „Westerplatte”, którego nie byłem w stanie się nauczyć na pamięć z powodu rymowstrętu. To była moja zmora w liceum, zwłaszcza że mój nauczyciel był wielbicielem słowa wiązanego :))
A mnie urzekł wiersz „Serwus Madonna” …. a potem nastąpił ciąg dalszy z Osiłkiem Porfirionem na czele 🙂
A dla mnie odkryciem był „wróbelek”
…kochajcie wróbelka dziewczęta…
Dzień dobry po pracy (a dokładniej pomiędzy pracami)
Pacholęciem będąc zaczytywałem się wierszami KIG, głównie tymi w stylu „zielono gęsiowym”. Uczyłem się ich potem na pamięć… Niektóre pamiętam do tej pory
Geostat pokazuje kolorowe znaczki, a ja nie potrafię wszystkich rozpoznać. Kto mnie oświeci ?
albo coś podpowie ? Cały świat nas odwiedza ? 
Z tych 33 rozpoznaę 21 – a reszta to już mgła
Dzień dobry
Dobry, i niech Tobie w pracy szybko minie 😀
Dzięki za życzenia, ale ciągnęło się jak guma do żucia
Myślałam, że nigdy stamtąd nie wyjdę…
Ale wyszłam i nawet jakoś żyję…
Mimo paskudnej pogody (od wczoraj pada) muszę walczyć o chociaż odrobinę optymizmu
Chmurno, deszczowo, ale ciepło
No i zaraz do pracy…
Na nocną zmianę pracujesz ??? Jacy ci kapitaliści są okrutni. Noc jest do wypoczynku !!!
Toteż nocą odpoczywam
W Polsce pracowałam w szpitalu na 3 zmiany. Na noc też. A był wtedy u nas „socjalizm realny”, zwany obecnie „komunizmem”, a nie kapitalizm 
Wachmistrz mnie sprowokował 😉 zatem dołożę co nasza Marysia Dąbrowska o Gałczyńskim pisała w swych dziennikach 😀
18 luty 1949 – na spotkaniu dziennikarzy radiowych z pisarzami, zorganizowanym w siedzibie rozgłośni w Alejach Ujazdowskich 21 poznała Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, a także Jana Stefczyka, znanego później jako Władysław Kopaliński.
W Dzienniku Dąbrowska narzekała na marną kawę, cierpkie wino i jałową dyskusję. ” Przy sposobności tego zebrania zobaczyłam po raz pierwszy Gałczyńskiego, a nawet m u s i a ł a m podać mu rękę. A raczej uczyniłam to w zupełnej nieświadomości, gdyż dopiero, kiedy podając mu rękę przedstawił mi się, usłyszałam szepnięte nazwisko. Bardzo mi się ten człowiek nie spodobał, zrobił niemal odrażające wrażenie. I nie przypuszczałam, że to już taki starzec. Mocno siwiejąca nieporządna czupryna rozwichrzona ŕ la Mickiewicz, a pod tym gęba zmięta jak stary kapciuch po zżutej prymce. Jedyna rzecz, dla której warto było pójść, to oświadczenie jakiegoś młodego Stefczyka (dyrektora programowego, który był podpisany na zaproszeniach), że najlepszym pisarzem radiowym jest po dziś dzień … Szekspir (Gałczyński krzyknął w tym miejscu: „I Platon”).”
W maju 1950 miała w ramach Tygodnia Książki spotkanie w Liceum im. N. Żmichowskiej w Warszawie, na jej pytanie, jacy pisarze współcześni podobają się uczennicom, te odpowiedziały, że Kazimierz Brandys z powodu cyklu Między wojnami. Jeden tylko głos wywołał nazwisko Gałczyńskiego, powitane, jak pisze Dąbrowska „chóralnym śmiechem”. „Zapytałam, czy ten śmiech wyraża zachwyt nad poezją Gałczyńskiego, czy jej krytykę? Odpowiedziało mi dziwne, wieloznaczne milczenie, u niektórych wymowne spojrzenia i uśmiechy. Przypuszczam, że Gałczyński jest przedmiotem wielu nieporozumień, bo nie wiadomo czy jest aż nieprzyzwoitym piewcą reżymu, czy kpi z niego pod pozorem zachwytów; nie wiem, jak uczy o nim szkoła, ja sama uważam go za genialnego, ale bezwstydnego załgańca; więc nie podjęłam tej sprawy”
Takich smakowitości jest znacznie więcej
Jeżeli chodzi o skłonność do ferowania ocen Dąbrowska i Gałczyński różnili się zasadniczo. Jak wspominała Jadwiga Cierniak, „Gałczyński rzadko kiedy coś ostro krytykował i bardzo piękną cechą jego było to, że prawie nigdy nie mówił źle o innych
ludziach, najwyżej żartobliwie”.
No to tyle na dzisiaj o Mistrzu KIG
Pani M. Dąbrowska to tez było nieliche kuriozum
A było
Czasy były takie, jakie były…
Losy i postawę KIG opisał Czesław Miłosz w Zniewolonym Umyśle. Być może jego przemyślenia rzuciły inne światło na postawę KIG.
Ja natomiast z innej beczki.
W tymże „Zniewolonym Umyśle” Cz. Miłosz opisał kapitalną historyjkę o tym jak KIG napisał w szkole długie wypracowanie o twórczości i życiu wielkiego poety angielskiego, który w rzeczywistości nigdy nie istniał 
nauczyciel (chyba) nie zorientował się w mistyfikacji 
Szkoda….. ale to takie pospolite posługiwać się kimś dla ” naprzykładu”. Nieodmiennie przypomina mi się zwrot ” patrz pan, jak sam wyglądasz”. 🙂
Jeśli dobrze pamiętam, to Noblista przedstawił Mistrza KIG jako mocno potrzebującego pieniędzy na zaspokojenie pragnienia (?).
To też, ale również jako „szałaputa” żartującego sobie ze wszystkiego. Dodatkowo jako osobę, którą komuniści „usidlili” właśnie okazując rewerencje i tolerując różne żarty i błazeństwa…
Wiedźminko, Twoje ostatnie zdanie jest bardzo słuszne, bo nasz noblista przed opuszczeniem Polski(że zacytuję nadsz. Kilkujadka) sam TEŻ był „polokoktowiec”, więc nie powinien innych obgadywać!
O tak – i nawet zaszczyty go nie omijały. Dyplomatołkiem był jak się patrzy 🙂
😀 Nie miał bidaka wujka G, ani cioci W
Ot jak pomaga w życiu mądra rodzina
Dobry wieczór! Zimno, ciemno i mokro – za oknem, na szczęście, bo kaloryfery z tej okazji nieco ruszyły i przed oknem – ciepło i sucho.
A co do zimnego prysznica rano, to obawiam się, że po takim jeszcze dłużej szukałbym dobrego humoru…
Eee tam 😀 Zapewniam Cię, że się można przyzwyczaić.. I stanie się poranną, niezbędną czynnością 😀
Skończył pracę?? I co? Idziesz Pan kręcić?? W miejscu 😀
Idę.. Zbieram się… Już… Wychodzę… Jak tych dwoje z opery u Wańkowicza chyba, co to uciekali już, uciekali wraz… 😉
Bierz kijki dla odmiany i choćby po mieszkaniu se połaź, wszak masz duże 😉
Właśnie.
Felicjan Dulski to w pokoju nawet na Kopiec Kościuszki potrafił dojść!
.. srodze pilnowany
Spadam i się z SzanPaństwem serdecznie do jutra pożegnam.
Dobranoc 😀
Mistrzu Q, co na noc?? 😀
Jestem, nieco zmordowany. Jednak kręcenie w miejscu to nie to samo, co po trasie, nawet tej samej. Na trasie a to człowiek mija korek samochodów pod górkę i ma satysfakcję, że oni stoją, a on jedzie… A to skręca w las i na te kilka minut zagłębia się w inny świat (a na tej trasie, co ostatnio jeździłem, są takie melioracyjne betonowe progi i spusty, co to mi się kojarzą ze stacjami pomp w powieści „To” Kinga…) A to mija tego lub owego na bulwarze… A to musi zwolnić, a to przyspieszyć. Nie ma nudno.
Jedyna rzecz in plus na stacjonarnym to to, że można sobie poczytać.
To przecież możesz dalej jeździć po tych ścieżkach, nawet zimą
Tu Meksyki jeżdżą jak rok długi… po śniegu też 
Będziesz miał podczas jazdy trochę dodatkowych atrakcji, ale się przyzwyczaisz 
Sama przyjemność
Hmm, trochę niebezpiecznie po śliskim i mokrym…
Pomyśl może o oponach z kolcami… na śnieżną zimę jak znalazł! 😉
Ha, a nie pomyślałem! Swoją drogą, brzmi strasznie specjalistycznie.
Taaa, to są właśnie te atrakcje
Dodatkowo, jak się nie ma błotników przy kołach, to jest się upaćkanym w błocie po sam czubek głowy. Wiadomo jak taka śnieżna breja się lepi 
Ale jeździć się da, bo widziałam to na własne oczęta 
Co prawda nie idę jeszcze spać… ale pożyczę Wam miłego dnia i się już pożegnam
Dzień dobry
Zalewam kawę i zapraszam do towarzystwa
Dzień dobry
Gdzie śpiochy, jakie śpiochy?? Ja się bardzo grzecznie zapytowuję
Cześć pracy!!
Dzień dobry! Czarna i gorąca, tym razem kawa 😉
Mówisz i masz!
„kawa to kawa, powinna być czarna i gorzka jak smar do czołgu”
(Anonim).
Nie próbowałem smaru, ale zgodzę się z anonimem! 🙂
PS. Czołg? To może Szarik Anonim 😉
Dzień dobry optymistycznie!
Słonko świeci, herbatka się zieleni!
Dzieńdoberek. Herbatka? A kawka?
Godzina „W” – „Wpółdodziewiątej”. Kawka wypita w miłym towarzystwie, praca ante portas. Odmeldowuję się, proszę państwa.
Ja też właśnie dopiłem kawę.
Dziękuję za miłe towarzystwo i ruszam do pracy
Dzień dobry
Za oknem wprawdzie szaro, ale ja, jak ten Żyd, co sprzedał kozę …. moja Jasna Panienka wróciła do domu po pięciodniowym pobycie u mnie! Cisza i spokój, aż dziw…… zwierzaczki zaspały razem ze mną 
Bużka mi się do Was uśmiecha…. jak miło się pije kawę, nawet jeś
li notorycznie nie zdążam na gorącą 🙂
Witaj Czarodziejko :)) Ja również piję dzisiaj późną kawę :)) Na dodatek rozpuszczalne świństwo, zamiast porządnej „brazylijki” :))
Dla towarzystwa Cygan dał się powiesić
Zalewam kawę i siadam z Tobą
Specjalnie dla Ciebie przygotowałem aforyzm:
„To bardzo dobra kawa. Sam parzyłem. A z doświadczenia wiem, że nawet najlepsza kawa w samotności nie smakuje tak dobrze jak przeciętna w dobrym towarzystwie…”
Ewa Stec – Klub Matek Swatek
W dobrym towarzystwie smakuje nawet „Wiśniak na Rumie”, pod śledzika po japońsku :))
Mnie zdarza się tylko „zupa na winie” (co się nawinie to do zupy 🙂 )
A „piwo ze sliwek”?
Dzień dobry
Zapraszam do nowego pięterka