Druga połowa stycznia 2019 roku obfitowała w wielkie mrozy. Ponoć najstarsi Indianie takich nie pamiętali. Mieliśmy nawet -45C, czyli prawie jak na Syberii. Chicago opustoszało. Kto mógł, zostawał w domu. Szkoły były zamknięte kilka dni… ale jak wszystko na świecie, mrozy się skończyły i powiało ciepłym…
I tak 3 lutego pojechaliśmy do Zion. Byłam ciekawa jak teraz wygląda nasz “lodowy las”. A że przy okazji do sklepu w Kenosha…
Na “pondzik” nie zajeżdżaliśmy. Mimo ocieplenia, nadal było mroźno.
Nasze drzewka i krzaczki przedstawiały sobą obraz nędzy i rozpaczy.
Skorupa lodowa była wszędzie. Żałowałam, że nie wzięliśmy ze sobą naszych “raków” na buty. Nie ślizgalibyśmy się aż tak. Momentami nogi się same “rozjeżdżały” i trzeba było dużego wysiłku, żeby się nie wywalić, albo nie zrobić “szpagatu”… jakoś żadna z opcji nam nie odpowiadała…
Całe szczęście udało się nie upaść ani razu… z czego jestem dumna!
Na zdjęciu poniżej jedno ze złamanych drzew. Lód na nim jest żółto-brązowy. To od tego piasku niesionego z wodą…
Przy okazji zastanowiło mnie jeszcze coś innego. Tam, gdzie zawsze była woda, pojawiły się jakieś nowe wyspy i zatoki. Co to może być?!!!
Te lodowe czapy przy brzegu, to krzaki oblepione lodem…
Czyż nie smutno to drzewo wygląda?
Daleko mignął mi samczyk gągoła, ale zaraz znikł pod wodą…
Popatrzyłam na te drzewka… już nie wyglądają tak filigranowo jak ostatnim razem. Lód jest za gruby…
Jedna z nowo powstałych “wysp”. Słońce stopiło część lodu, piasek został…
A tak wyglądała część, gdzie słońce nie dochodziło…
W tych topiących się “wysepkach” potworzyły się jakby tunele…
Zastanawiałam się skąd się te dziwy wzięły. Jurek przypomniał mi, że w czasie wielkich mrozów Lake Michigan zamarza… fakt. Kiedyś czytałam, że nawet do kilometra w głąb, od linii brzegowej. Zamarzło i teraz, a jak zrobiło się cieplej, zaczęło odmarzać. Te nowe “wyspy” to właśnie pozostałości po zamarzniętej strefie przybrzeżnej…
Aż mnie podziw wziął! Jak gruba musiała być warstwa lodu, skoro powstały takie wyspy?
Postanowiłam pojechać jeszcze na plażę. Byłam ciekawa, czy tam też są takie “wyspy”. Ostatnim razem na plaży nie byliśmy…
Zajechałam na plażowy parking. Jurek kategorycznie odmówił przechadzki. Powiedział, że jest za zimno i że on ma dość. I tak niczego nowego nie zobaczymy, a lód wszędzie jednaki…
Poszłam sama…
Na plaży fotografka robiła zdjęcia jakiejś parze. Zajęli najlepsze miejsce. Nie chciałam mieć ich na zdjęciach…
Poszłam w drugą stronę…
Przy plaży też było sporo “wysepek”, ale były jakby mniejsze…
Chociaż niektóre też miały “wypłukane środki”…
Nawet udało mi się obcykać to z obu stron…
… i fragment przybliżyć.
Miejscami ten lód jest prawie biały…
… chociaż większość jest właśnie taka…
Po plaży szło się znacznie łatwiej. Chociaż też było zamarznięte, ale piach zaczął już wyłazić spod lodu…
Nie połaziłam długo. Zmarzłam na kość i miałam dość. A w samochodzie cieplutko…
CDN…
Zapraszam do zimowego Zion
Jak dla mnie, to jeden z najmilszych parków…
Z komórki tylko rzuciłam okiem, już się zachwyciłam pięknymi zdjęciami,ale podziwiać będę tak na prawdę dopiero z laptopa.Dzieki Miralko!Warto było czekać.
Nie wiem, czy warto było czekać, ale zawsze to coś nowego. Nie wiem też, czy któryś z Wyspiarzy zetknął się z takimi „wyspami”.
W każdym bądź razie, ja po raz pierwszy
Nie, takich wysp nigdy nie widziałam. a zdjęcia są
fascynujące !
Teraz dopiero zauważyłam, że będzie ciąg dalszy.
Super!
I ten ciąg dalszy będzie dość szybko. Od poniedziałku idę do pracy i nie będę miała czasu pełnić honorów gospodyni pięterka…
Wieczór dobry, bo spokojny, jak te widoki na zdjęciach. Tylko u Ciebie pewnie wiało, prawda? Chociaż na zdjęciach tego nie widać, bo woda spokojniutka. Drzewa nienaturalnie powyginane i niejedno pękło pod ciężarem zamarzniętej wody. Ciekawie wygląda 6 zdjęcie – kraina lodu 😉 Świetne te tunele, można byłoby łódką popłynąć
Te małe wysepki wyglądają jak ryż z jabłkami i cynamonem… mniam, mniaaam
Czyżbyś, Skowronku była głodna?
Nie miałam takich skojarzeń… ale w sumie… jak się przyjrzeć…
Za mną ryż z jabłkami od miesiąca łazi, tylko nie ma go kto zrobić!!
Zapapraszam do siebie
Zrobię Ci tyle ryżu ile chcesz 
Jutro ma m taki ryż na obiad.
Teleportujesz się?
Dobry wieczór (chociaż u mnie środek dnia)
U mnie wieje często i gęsto. Ostatecznie mieszkam na przedmieściach Chicago, które zwane jest „wietrznym miastem”
Woda spokojniutka (nie ma dużych fal) jest wtedy, gdy wieje z południa na północ albo z zachodu na wschód. Największe są fale gdy wieje ze wschodu na zachód, bo to akurat od jeziora. Jeszcze tego nie widziałam, ale słyszałam, że fale wówczas mają nawet 3 metry. Mam nadzieję, że kiedyś to zobaczę
Pewnie niesamowity widok, może nawet uda Ci się uwiecznić
A łódkę masz?? Coby se tam w te wysepki wpłynąć i oglądnąć od środka ??
Mam kajak
Ale nie popływam między wysepkami, bo już ich nie ma 
Słońce i deszcz i wiatr zrobiły swoje. Roztopiły niemal wszystko…
Brawo, Miralko! Niesamowita Kraina Lodu!
Dobrze jednak, że żaden lodowy okruch nie wbił ci się w serce, jak w bajce Andersena, bo dzięki temu chętnie przybywasz ogrzać się na Madagaskarze!
Dziękuję Ukratku
On ma bardzo gorące serce… 
Każdy lodowy okruch, który wbijałby mi się w serce, małżonek roztopiłby momentalnie
A na Wyspę przypływam chętnie, nie tylko się ogrzać
Myślę, że w realu te widoki są niesamowite, szkoda że nie można powiększyć zdjęć.
Rozstaję się z Szan.Państwem na całą noc, pozostawiając Zion nocnej zmianie
Zdjęcie nigdy nie pokaże wiernie prawdziwego widoku… niestety…
Jakbym wiedziała co chciałabyś obejrzeć w zbliżeniu, tobym Ci pokazała
Cóż ja dalej mam dość daleko do domu…więc chyba dziś nie zdążę opowiedzieć jak wędrowałam między klasztorem w Tyńcu a klasztorem na Bielanach. Taki dzień pełen wrażeń.
Jeśli dziś nie zdążysz opowiedzieć, to opowiesz jutro
Zawsze chętnie czytamy ciekawe opowieści 
Taaaa kiedyś może opowiem, zdjęcia pokaże..ale teraz podziwiamy zimę w Zion,a ja …niech żyje bal…
Małżonek wędzi, przygotowuje chleb do pieczenia, miesi pączki (wypróbowuje nowy przepis), a ja się obzieleniam siedząc przy komputerze
Jedyne w czym mu pomogłam, to wlać sparzone (zsiadłe) mleko do specjalnego rożka (sama uszyłam!). Ser sam już zrobi jak serwatka ocieknie
Chyba mam dzisiaj „dzień legata”
Mmm, pączki!
Robicie polskie pączki, czy też w amerykańskiej formie donutów/ donatów?
Polskie. Małżonek dostał jakieś przepisy od swoich przyjaciółek i oczywiście musi wypróbować
Całe szczęście nie robi (jak zwykle) 50, a tylko kilka sztuk i na pewno jakoś sobie z nimi poradzimy
Łe, to opłaca mu się robić drożdżowe ciasto na KILKA sztuk?
To jakieś specjalne ciasto z zaparzanej mąki. Jak mu dobrze wyjdzie, to na pewno zrobi więcej. I znowu wszyscy nasi znajomi zostaną obdzieleni, bo przecież sami nie będziemy w stanie tego wszystkiego zjeść
Dobrze, że mamy trochę tych znajomych…
Podziwiam Ciebie jak Wiedzminka za pracowitość , ale to jest cecha Kresowiaków .Uważaj jednak , na tzw. znajomych . Ja kiedyś wpadłem w rozmowie telefonicznej na „trzeciego” i dowiedziałem się ,że jestem frajerem , bo znajomym wszystko robię za darmo . Warto zatem czasami wycenić swoją frajerskość
Ilekroć czytam co oboje robicie ogarnia mnie podziw dla Waszej pracowitości ! Praca, dom, ogród wypieki, wędzenia, wycieczki…
I jeszcze tyle pięknych zdjęć ! 
Zajęć mamy faktycznie bez liku, może dlatego tak mało mi czasu zostaje na komputer…
Po prostu niektóre rzeczy muszę zrobić i zawsze lepiej zrobić to od ręki. A jak się chce wiedzieć co się je, to trzeba wszystko zrobić samemu. Od podstaw. Chętnie bym hodowała kilka kurek, żeby mieć swoje jajka, ale nie mam gdzie 
A muszę przyznać, że najciekawsze i najmilsze spotkania w internecie przegrywają z realem. Internet, to tylko krótka (zwykle) rozrywka poranna lub przed snem
Nie chciałabym też, żebyś myślała, że ze mnie taki pracuś
A zdjęcia, to rozrywka
Ja podziwiam, że tyle rzeczy robicie. I co najważniejsze -WSPÓLNIE!
Kto śpi to mu Dobranoc!
Kto nie śpi…to … żyje się raz!
Sobota była pełna wrażeń, życzę więc Wszystkim miłych wrażeń w niedzielę i mówię grzecznie DOBRANOC!
Dzień dobry, piękny dzień, ale wiatr musi być. Na szczęście ciepły
Zaraz wybywam na cały dzionek. Miłej niedzieli i przyjemnych spacerów! No przecież nie wierzę, że w tak piękny dzień wysiedzicie w domach
Witajcie!
)
Oglądałem wczoraj trudny film i w efekcie wyszedłem z Wyspy po angielsku (w sensie klasyczny, nie brexitowym
A mógłbyś zdradzić tytuł?
Dzień dobry, a ja znów pospałem (z planową przerwą ok. 6 rano).
Słoneczne witajcie!
Tu nie tak słonecznie, ale za to za oknem spokój, ulica zamknięta, bo biegają.
Dzień doberek. U mnie 13 stopni. To już coś 🙂
No to wiosna!
Dzień dobry
Jeszcze nie wiem, czy słoneczko za oknem, czy nie, bo u mnie ok. 5:30 i słoneczko jeszcze nie wstało
Normalnie epoka lodowcowa. Niesamowite fotografie, pokazujące ogromną siłę mrozu i wiatru. Pozdrawiam zatem bardzo, bardzo ciepło 🙂
Wiatr, to jeden z żywiołów, tak samo jak woda, więc nic dziwnego, że swoją siłę ma
Dobrze, że są gorące serca z bardzo ciepłymi pozdrowieniami… ochłodzenie na Madagaskarze nam nie grozi
Wiem, że jeszcze nie minęła doba od publikacji poprzedniego pięterka i że jest ono małe, ale jak wspominałam, dziś będzie mnie więcej na Wyspie, niż jutro, więc wolałam postawić nowe pięterko już dziś.
Zapraszam ponownie do Zion, piętro wyżej