Swego czasu małżonka uważała, że razem z mężem można robić wszystko. Ten niebezpieczny i szkodliwy przesąd rozciągał się na wszystkie dziedziny życia – w tym również na wspólne chodzenie na zakupy. Jak to wyglądało? Jestem pewien, że podobnie jak w tysiącach innych polskich rodzin. Po wypełnieniu koszyka w supermarkecie według listy i przeładowaniu zawartości do bagażnika samochodu szliśmy do galerii handlowej i odbywaliśmy rundę po sklepach. Podczas tej rundy nudziłem się i męczyłem setnie, małżonka odwiedzała bowiem większość sklepów z modą, przymierzając, przebierając i – co gorsza – wymagając ode mnie udziału w tych rytuałach.
Z czasem jednak udało mi się wypracować model działania, który pozwolił (na pewno w kwestii zakupów) na podział odpowiadający obu stronom. Jeżeli więc jest wśród czytelników płci męskiej ktoś, komu takiego stanu nie udało się osiągnąć – a chciałby – spieszę ze szczegółami.
Początkowo moje reakcje były najbardziej oczywiste – wściekałem się („Kiedy wreszcie, do jasnego i ciężkiego licha, skończysz te przebieranki?!?!!”) lub okazywałem całkowite znudzenie („To już? Jeszcze nie? Korzenie zapuszczam!”) w przesadny i przerysowany sposób. Po znudzeniu pojawiła się gryząca ironia („Czy masz zamiar zakończyć te zakupy w najbliższej pięciolatce? Jak skończysz, wywieszę flagę państwową!”) lub ospała obojętność (ziew). Dlaczego wrzucam te – tak różne – typy reakcji do jednego wora? Ponieważ niezależnie od tego, jak reagowałem, w oczach małżonki i tak zawsze wychodziłem na bezdusznego chama. Nie tędy droga!
A którędy? Proszę bardzo, oto technika dokładnie odwrotna, którą zastosowałem pewnego dnia, tu przytoczona w formie nieco teatralnej:
Quackie: (odstępując na krok od małżonki, prezentującej na sobie rozpatrywaną kieckę i patrząc krytycznie) Wiesz co, ta sukienka coś w sobie ma, no właściwie jest bardzo fajna… Tylko ten wzór jakoś nie tak się układa. Ale kolory są dokładnie takie, jak Ci pasują. I będziesz mogła nosić ją do tych butów, co sobie kupiłaś na wesele Jagnięcinki… Co, pękły po deszczu i wyrzuciłaś? Jaka szkoda, musisz wobec tego kupić sobie następne, takie same, tu po drodze jeszcze będzie obuwniczy. Ale momencik, tu na szwie jest wystrzępione, zobacz, jak ta nitka wystaje, to będziesz musiała przyciąć i obrębić. Albo dać do krawcowej. O, widzisz, tu bardziej obciągnąć, ale lekko, leciutko (robi to) i od razu lepiej! Tylko że ten materiał jakiś taki jest dziwny. Wiesz, w tych sklepach to dają takie lampy, żeby dobrze wyglądał, a potem jak w normalnym oświetleniu oglądasz, to zupełnie nie to. (z niesmakiem, adresowanym do producenta) I powiem ci, że ta różowa bluzka, co sobie kupiłaś w zeszłym roku przed Wielkanocą i potem mówiłaś, że tak beznadziejnie wygląda, byłą z DOKŁADNIE TAKIEJ SAMEJ tkaniny. Ja bym tego nie brał, ale zrobisz, jak uważasz…
Panowie: osiągniecie sukces, stosując przytoczony powyżej model, z wariacjami zależnymi od indywidualnych uwarunkowań, które dla każdego związku są inne. Zapamiętajcie – waszą podstawową bronią w tej walce są dwa zdania-klucze, z których żadnego na razie jeszcze wam nie zdradziłem, ponieważ wymagają kilku uwag wstępnych.
Po pierwsze – nie należy stosować ich razem, bo to się robi podejrzane.
Po drugie – są one bronią ostateczną, która zawsze zadziała, ale jako taka nie powinna być używana zbyt często, panie są inteligentne i w końcu się kapną.
Po trzecie wreszcie – zdania te, z uwagi na siłę rażenia, powinny być używane w formie pytania, osłabiającej je nieco i sugerującej, że osoba je zadająca tak naprawdę nie wierzy, aby były one prawdziwe.
Po czwarte w końcu – powinny one stanowić ostatni akcent recenzji przymierzanego stroju, aby zapadły głęboko w świadomość przymierzającej pani, tak głęboko, że może nawet będzie to podświadomość?
Uwaga, przytaczam zdania w formie pytań, pamiętajcie, powinny one kończyć waszą wypowiedź:
(z akcentem niedowierzania, podejrzliwości i niepewności):
1. Kochanie, czy ta sukienka czasem Cię nieco nie pogrubia?
2. Kochanie, czy ta sukienka aby nie dodaje Ci paru lat?
Po kilku dobrze skomponowanych wg powyższego wzoru recenzjach kobieta jest:
a) wstrząśnięta waszą stylistyczną fachowością,
b) zauroczona waszym zaangażowaniem w zakupy, zwane z angielska shoppingiem,
c) zachwycona waszą dbałością o to, żeby ONA dobrze wyglądała,
d) ale także zmęczona – podobną recenzję należy zaimprowizować do KAŻDEJ przymierzanej sztuki odzieży, przyjmując średnią 3-5 przymierzanych rzeczy na sklep, gwarantuję, że zakupy skończą się po drugim sklepie!
e) poniewczasie zaskoczona, że w waszym towarzystwie nic sobie nie kupiła,
f) i wreszcie – co najważniejsze w całym tym działaniu – podświadomie przeświadczona, że kiedy idzie na zakupy z wami, to w każdym stroju wygląda jakoś nie tak (GRUBIEJ?!? STARZEJ???!!!???).
I o to chodzi. Nie tracąc punktów u swojej pani (patrz podpunkty a-c powyżej), doprowadzacie do tego, że rezygnuje ona z waszego towarzystwa i na shopping umawia się z koleżanką. Wypróbowane w praktyce, skuteczność gwarantowana! A wy w tym czasie możecie robić, co wam tam w duszy gra – dopingować kolejną butelką piwa kolejne okrążenia Kubicy, szaleć na rowerze, uprawiać ogródek lub szlachetną sztukę curlingu, albo rzeźbić żywopłot z V Koncertem Brandenburskim w słuchawkach. I tak dalej – aby Polska w siłę rosła, a ludzie żyli ze sobą w zgodzie.
Dobry wieczór na nowym pięterku.
Tak jak obiecywałem, czy też: jak się odgrażałem, małe uzupełnienie do poradnika Zoego. Oryginalnie opublikowane 29 sierpnia 2010 gdzie indziej, tutaj nieco przeredagowane.
Niby skierowane do Panów, ale bądźmy szczerzy – Panie też znajdą tu coś dla siebie.
Kiedyś próbowałem zastosować tę taktykę czyli czynnie uczestniczyć w doradzaniu. Niestety doprowadziło to tylko do wydłużenia zakupów. Mniej bolesne jest zajęcie jakiejś ławeczki pod palmą czy też fontanną w centrum handlowym i spokojne kontemplowanie upływającego czasu.
Trzeba cierpliwości i wytrwałości w doradzaniu, a owoc z pewnością będzie słodki. Chyba że małżonka okaże się bardziej cierpliwa.
Jeden jedyny raz miałem słodką satysfakcję. Małżonka wraz ze swoją siostrą i ciotką pojechały na zakupy do centrum handlowego. W środku tygodnia, już przed południem. Stwierdziły, że same spokojnie, bez pośpiechu pochodzą po wszystkich sklepach po których im się będzie chciało. Każda wysłucha porad i podpowiedzi pozostałych uczestniczek wyprawy. Małżonka wróciła po ośmiu godzinach skrajnie wykończona. Stwierdziła, że to nie dla niej. Tamte chyba też miały dość bo już nigdy się razem nie wybrały…
W sumie to szkoda, że razem już nie jeżdżą…
No więc to miało być dokładnie odwrotnie – powinna być wykończona (psychicznie) zakupami z Tobą, i w przyszłości jeździć z siostrą. ciotką/ koleżanką.
Coś poszło tu bardzo nie tak!
Ty to naiwny jednak jesteś…
Albo ja tylko taka… hm… wyspecjalizowana w czytaniu w myślach mężowskich (ku utrapieniu Pitera)
Czy ja wiem? U mnie się sprawdziło jak aspiryna. Od 2010 nie mam najmniejszych kłopotów z ewentualnymi wspólnymi zakupami. Jak po szczepionce.
Kochani, podły czas dla mnie. Pożegnam się już. Może jutro jakoś lepiej będzie…
Oby tak było!
Spokojnej!
Obawiam się, że nie ma uniwersalnych metod. Niemniej Sposób na panią Q. warto zapamiętać równie dobrze, jak Sposób na Alcybiadesa.
Coś w tym rodzaju. I z tą myślą.
Ten sposób ma jeden minus – jest czasochłonny, więc w sytuacjach awaryjnych się nie sprawdza. Warto wszakże zainwestować trochę czasu z wyprzedzeniem.
Dobranocka na razie jeszcze piętro niżej!
Pierwszy
dzień dobry.
A tak bardziej ogólnie. Ciekawy jestem czy jest udany (uniwersalny) sposób na zakupy online. To jest dopiero wyzwanie.
Witajcie!
Dopiero trzeci? o tej porze?
Proszę pana my się już tutaj do drzemki przedobiedniej szykujemy
Dzień dobry, jak widać, ja tuż poza podium
Co do zakupów online to staram się zawsze przeprowadzić możliwie szerokie badanie (guglanie) na temat kupowanego produktu.
Jeżeli widać, że coś jest nie tak (np. w większości sklepów jest wyprzedany), staram się skontaktować przed zakupem ze sklepem, który go oferuje, i potwierdzić dostępność.
Jeżeli kupuję w danym sklepie po raz pierwszy, staram się wybrać opcję „płatność za pobraniem”, nawet jeżeli tak jest o parę złotych drożej. Wtedy to sklepowi będzie zależało, żeby jak najszybciej dostarczyć mi towar i dostać pieniądze, a ja nie ryzykuję zapłaty od razu, czyli pieniądze ani mi nie przepadną (gdyby sprzedawca okazał się nieuczciwy), ani się nie zamrożą na jakiś czas (gdybym musiał liczyć na zwrot).
Jeżeli się da, wybieram opcję „odbierz osobiście” (np. w Empiku, który mam względnie niedaleko – jest taniej bo nie liczą kosztu dostawy do drzwi).
Jeżeli sklep jest duży i znany (również mi osobiście, np. Amazon), to można zaryzykować płatność od razu – z doświadczenia wiem, że w miarę idą klientowi na rękę, informują o każdym ruchu etc.
To chyba wszystko, czym się kieruję, kupując online.
Dzień dobry
GENIALNE
Gdybym 20 lat temu przeczytał w/w instrukcje, to moje życie mogło by się potoczyć zupełnie inaczej
Z wrażenia nawet kawy nie zdążyłem zaparzyć…
Może więc teraz, uświadomiony w trudnej sztuce robienia zakupów z małżonką zasiądę przy tradycyjnej filiżance?
Ja też sobie pluję w brodę, iluż (potencjalnie) konfliktowych sytuacji mogłem uniknąć. Ale to tak jest, jak w tym przysłowiu „Gdyby młodość wiedziała! Gdyby starość mogła!” Oczywiście bez przesady z tą starością
Nie jesteś wyjątkiem , który pluje sobie w brodę . Nie wszystkiego uczą na Uniwersytetach . Czasami dobrą szkoła jest samo życie , ale tu potrzebny jest czas , którego często już na naukę nie staje ….. Kiedyś , podczas badań medycznych pewnej damy , stwierdzono w jej organizmie tyle arszenika , że można było by nim utłuc całe miasto . Po żmudnym śledztwie , okazało się , że sprawcą był małżonek tej damy . Po którejś z kolei kłótni małżeńskiej postanowił pozbyć się partnerki i korzystając z jej słabości do nadziewanych cukierków raczków , faszerował je trucizną . Robił to jednak po amatorsku i miast rozwiązać problem , to uodpornił swoją małżonkę na truciznę do tego stopnia , że najtęższe medyczne umysły nie mogły w to uwierzyć Z tego przypadku można wyciągnąć wniosek , że z kobietami nie ma żartów , trzeba wiedzieć , czego one
potrzebują 
Mesdames et Monsieurs, dziewiąta minęła – umykam wdzięcznym pląsem do pracki.
He he he;)
Fajne, a najważniejsze, ze na Szanownych Małżonków Q działa;)
Czy u nas by zadziałało chyba raczej nie, bo oboje tak samo nie lubimy robić zakupów, zwłaszcza ubraniowych, no dobra przyznaję pewnie gdybym znów mówiła rozmiar 38 to może polubiłabym przebieranki, ale wtedy też we wszystkim czułabym się pewnie dobrze i brałabym to co mi się podoba i już, no ale póki co to rozmiaru 38 mam za dużo o jakieś ohohoho kg…albo i więcej. Obczaiłam za to zakupy przez internet i już chyba drugi rok prawie wszystko tam kupuję, jak nie pasuje to odsyłam. I bez godzinnego przymierzania w galeriach, przed odpowiedniego odcienia lustrami i przy odpowiedniej temperatury oświetleniu;)
Ale za to nie ma o czym opowiadać;-(
No zawsze się może trafić niespodzianka i wtedy będzie o czym opowiadać.
Ja np. kiedyś zamówiłem używanego laptopa od prywatnego sprzedawcy na allegro. Stosunkowo tani był. Przesyłka długo nie przychodziła. Monitowałem sprzedawcę w końcu przysłał paczkę, a w paczce… pudełko z filmu pt. „Marzenia się spełniają”. Dowcipny był. Poszedłem na policję. Miałem wszystkie papiery – potwierdzenia przelewów, powierdzenia transakcji, etc. Policja wszczęła śledztwo, trochę to trwało ale po jakimś czasie allegro mi zwróciło pieniądze. I to Allegro się sądziło potem z nieuczciwym sprzedawcą. Żeby było śmieszniej to tego kompa wystawiła dziewczyna grzecznościowo dla swojego chłopaka. Chłopak dał dyla do Anglii.
Dzień dobry
Małżonka łażenie po sklepach relaksuje, ale całe szczęście nie zmusza mnie do tego typu relaksu 
Kupujemy co mamy kupić, potem wracamy do domu. Jak małżonek ma potrzebę, to jedzie sam z powrotem i taka wersja mi najbardziej odpowiada 
Bo wiem, że do mojej zaokrąglonej sylwetki nie wszystko pasuje. 
Mąż przynajmniej szczerze powie co myśli, a za szczerość człowiek nie powinien się obrażać… 
Poradnik na pewno świetny i na pewno działa, ale na pewno nie u nas
Nie znoszę zakupów. Męczą mnie niesamowicie i po odwiedzeniu trzech sklepów padam na dziób
A jak czasami muszę sobie kupić jakiś ciuch, to mąż jest najlepszym doradcą. I nie razi mnie, gdy usłyszę, że w tym wyglądam tragicznie
Fajrant na dzisiaj i chwila przerwy, bo znów było sporo rzeczy pozapracowych. Np. wyprawić Najjuniora, który razem z Juniorem jedzie do dziadków do Kielc, co wiązało się z pewną operacją logistyczną.
No! Chyba i do nas w końcu zawitała jesień. Wieje dziś niesamowicie. I nawet popadało i pogrzmiało. Zaczyna chłodnieć i chyba aż do wiosny skończyły się temperatury w granicach 20C
Może już jutro w nocy będą przymrozki. Z jednej strony to dobrze, ale dziś było prawie 20C i takie szybkie zmiany pogody nie działają na mnie za dobrze… czuję się taka zmęczona
Siedzę w domu i słyszę jak wiatr tacza coś tam po podwórku…
Dzień dobry i… do niedzieli.
Wybywamy na weekend.
Witajcie!
Miłego wypoczynku dla weekendujących!
Weekend nie weekend kawa w południe być musi. Pozdrowienia dla wszystkich, którzy znajdą chwilę wytchnienia i również przysiądą się na kawę o tej czy innej porze.
Z przyjemnością. Andrucika?
Andrusika. Artura.
Dzień dobry
Wiem tylko, że po wymianie komp ma chodzić lepiej i szybciej. Ma też mieć większą pamięć. Zobaczymy 
A my się szykujemy na cotygodniowe zakupy
Potem raczej mnie nie będzie. Małżonek kupił jakieś nowe twarde dyski i będą je wymieniać w moim komputerze. Coś tam muszą zgrać, czy przegrać, żeby zamontować… niby tłumaczyli, ale ja się na tym znam jak świnia na akrobacji
Miłego dnia Wyspiarze
Nie widzę większych problemów w chodzeniu na zakupy z własną małżonką, ale pójście w takim samym celu z nastoletnią córką, to jest dopiero wyczyn!!!
To nie wyczyn. To zesłanie
Na TVP Historia za moment „Mistrz i Małgorzata” 🙂
Dobranoc.
Niestety pogubiłem się w liczeniu, który to w kolejności komentarz na Wyspie. Załóżmy zatem, że dziewiąty co i tak różnicy nie czyni. Tym bardziej, że temat zakupów dokonywanych przez płeć piękną wydaje się na tyle wyeksploatowany, że dodanie czegokolwiek odkrywczego na ten temat graniczy z cudem. Jeszcze trudniej byłoby wskazać blog, czy też czat, bo tak postrzegam Wyspę, gdzie wspomniany temat nie byłby obecny. I to właśnie zastanawia, chociaż niekoniecznie co do powszechności występowania samego fenomenu, a bardziej w kontekście powodów opisywania tegoż. Gdyby bowiem założyć, że te wszystkie baby to kompletne kretynki, powstaje problem związany z celem w jakim związaliśmy się z kimś takim. A zatem satyra ma tu ostrze obosieczne 🙂
Kłaniam zebranym z zaścianka Loch Ness
Sokole, z twojego założenia można jeszcze wysnuć powód do dumy z tego, że nasze żony i znajome jednak nieco powyżej tego poziomu wystają!
Trafnie rzecz ująłeś ale abyś nie popadł nazbyt w dumę dodam, że dojście do takiego wniosku nie było aż tak bardzo skomplikowane, skoro rzecz jest powszechnie znana, oczywista i niepodważalna. I tego się trzymajmy 🙂
Kłaniam z zaścianka
Witajcie!
Pogoda napełnia nieuzasadnionym optymizmem. Dobry i taki!
Weekendowe słoneczko. Witam niedzielne.
Dzień dobry! Bezpiecznie pojechaliśmy, bezpiecznie wróciliśmy. W najbliższym tygodniu raczej bez dalszych wycieczek.
Bardzo dziękuję Imć Tetrykowi za zastępstwo dobranockowe, zaiste warte zamieszczenia na Wyspie.
Dzień dobry
Podłączyli jakieś dwa pudełeczka… na jednym pisze „1.0TB” i jak mi syn wyjaśnił, dzięki temu mam więcej miejsca na swoje foldery. Próbowali mi wytłumaczyć co robią, ale i tak nie jestem w stanie powtórzyć 
Czyli od razu widać na ile zrozumiałam. 
Widzę jednak różnicę, bo i komp szybciej chodzi i nic mi się w nim nie miele, czyli pracuje cichutko 
Komputer mam już unowocześniony, chociaż i tak nie do końca wiem co chłopcy w nim zrobili.
1 TB to 1 terabajt, duży dysk. Teoretycznie 1000 gigabajtów, ale może być i 1024 (potęga 2). Fajnie. Ale żeby szybciej chodził, to raczej trzeba RAMu dodać (pamięci). Może to też, w końcu sama piszesz, że niejedno pudełeczko leży.
Przepisałam te cyferki z większego pudełka (i to te największe literki), na tym mniejszym też coś pisze… Syn jest po informatyce, a mąż informatyk – amator, więc obydwaj się znają i wiedzą co i jak. W zasadzie tylko laptopy są u nas kupione w całości (a i tak syn jednego przerobił na swoją modłę), a resztę kompów zbudowali sami. Mąż mi mówił, że to jest proste, jak układanka z klocków LEGO. Tylko potem coś tam trzeba zrobić, żeby te części współdziałały ze sobą. Nawet nie próbuję zrozumieć ani zapamiętać. Mam dwóch w domu, którzy wiedzą i wystarczy
Czasem trzeba kupić odpowiednie części, żeby ze sobą działały – nie zawsze da się coś w tym celu zrobić (np. układy scalone z pamięcią są wysoko- i niskonapięciowe).
Ale jak obaj informatycy, każdy po swojemu, to na pewno wiedzą, co robią.
Na pewno wiedzą dużo więcej niż ja
I wiedzą też, co do tych kompów wkładali i jeśli jest potrzeba wymiany, to doskonale wiedzą co dokupić. Ze mną nie da się długo pogadać na te tematy, bo nie mam o tym zielonego pojęcia 
Nie czuję też potrzeby, żeby się nauczyć, skoro oni obydwaj wiedzą i zawsze są pod ręką…
Mieliśmy jechać na wycieczkę, ale nie wiem co z tego będzie, bo jakoś się chmurzy
Przy takiej pogodzie, to nawet żebyśmy najrzadszy okaz ptaka spotkali, to i tak zdjęcia będą do kitu… to po co jechać? Tylko żeby się wnerwić? 
Małżonek sam pojechał do parku, ale on tam dość często jeździ. Wywiózł już chyba ze 40 wiewiórek i ciągle je łapie
Nie łażą po domu i nie zaglądają nam w okna. Nie włażą też na karmniki dla ptaków, a jedynie wyjadają ziarenka z ziemi…
Ale faktycznie, na naszym podwórku jest ich dużo mniej, a te nowe, które tu przyłażą nie czują się pewnie na nie swoim terenie i nie są aż tak bezczelne
Aha, czyli odławiacie i wywozicie? Z punktu widzenia ekologii chwalebne, tylko na ile skuteczne?
Mąż był gotów je truć, tak ma ich serdecznie dość, ale kategorycznie zabroniłam.
One też mają prawo do życia, chociaż ich nie znoszę. Nie wiem czy to chwalebne, bo zmniejszając populację na jakimś terenie, zagęszcza się ją gdzie indziej 
Skuteczne jest o tyle, że jest ich dużo mniej. A jednocześnie jest to „neverending story”, bo w miejsce tych wyłapanych przychodzą nowe. I mówiąc krótko, mąż ma zajęcie do końca życia 
No więc teoretycznie są jeszcze inne sposoby – repelenty zapachowe albo urządzenia emitujące ultradźwięki, tylko że z ich skuteczności to najbardziej zadowoleni są producenci – nie znam ani jednej osoby, która by miała i sobie chwaliła.
Poza tym zapachowe szybko się zmywają (np. na deszczu), a ultradźwiękowe mogą odstraszać równie dobrze i ptaki, co by było wylewaniem dziecka z kąpielą.
Stosowaliśmy już różne metody. Pryskanie różnymi świństwami daje efekt, ale krótkotrwały i to też od wiosny do wczesnej jesieni. Później jakoś przestają się tego zapachu bać. Może to głód, czy chęć zgromadzenia odpowiednich zapasów na zimę? Nie wiem…
Kiedyś, gdy pojawiały się w naszym domu myszy, kupiliśmy taki, bo nie chciałam ich zabijać. Mało mnie coś nie trafiło, gdy zobaczyłam w kuchni myszkę siedzącą może metr od odstraszacza. Jakoś się nie bała… 
Niby teraz pojawiły się inne. Nowe i ulepszone… ale mając poprzednie doświadczenia, nie chcemy wywalać kasy bez potrzeby. Tych podwórkowych, to nie tylko wiewiórki się nie bały, ale i ptaki nic sobie z tego nie robiły. A darło się nam za oknem niemal bez przerwy 
I to na różne tony i głosy. Jednym z nich był krzyk jastrzębia, co rozpoznałam bez trudu 
Co do pozostałych głosów, mam wątpliwości 
A te dźwiękowe, czy ultradźwiękowe… mam do nich wybitną awersję
Małżonek kupił też takie odstraszacze do ogródka, tylko trochę inne niż te domowe. Działało tak samo jak te w domu, czyli wcale
Też miałem taki odstraszacz dźwiękowy – i też nie działał. Dlatego następny kupię dopiero od producenta, który będzie za darmo wypożyczał na okres próbny i pozwalał przetestować realne możliwości.
Dzień dobry
No to trzeba było ten zadek ratować…
Nie dało się tego wytrzepać…
Zadek już go nie boli, wiatr wywiał zły humor… 
Po południu wybraliśmy się na wycieczkę. Wysłoneczniło się i można było ruszyć, tym bardziej, że małżonek zaczął jęczeć, że od siedzenia w domu zadek go boli
Daleko nie pojechaliśmy, bo tylko do Busse Wood. Na parkingu, na którym się zatrzymałam, pasło się stado gęsi kanadyjskich (tak na oko ok. setki). Obejrzeliśmy też most dla pieszych i rowerzystów skończony w ubiegłym roku. Jeszcze go nie przechodziliśmy. Było już późnowato, ale przeszliśmy. Daleko ponad trzcinami przeleciała czapla modra, za nią druga i trzecia… Małżonek zboczył z asfaltowej ścieżki i poszedł w gąszcz. Rad niewola poszłam za nim. Chciał zobaczyć czy da się przejść przez trzciny na brzeg jeziora i obcykać czaple z bliska. Nie dało się. Wróciliśmy na asfaltówkę oblepieni puchem z pałek wodnych i różnego rodzaju rzepami
Na drzewie zobaczyliśmy dzięcioła kosmatego – samczyka. A w krzakach przydrożnych buszowały czyże złotawe. W sumie nic nadzwyczajnego. Same popularne i często spotykane ptaszki. Wróciliśmy na parking i do domu.
Wycieczka bliska i krótka… ale najważniejsze, że małżonek się przewietrzył i od razu innego humoru nabrał
Dzień dobry. Mrugniemy parę razy oczami i będzie piątek
Witajcie!
Cieszmy się złotawą jesienią!
Dzień dobry. Od rana jasno, w każdym razie za oknem, bo pod czaszką to jeszcze trochę zaćmiewa. I tu paradoks – na rozjaśnienie trzeba wypić czarną kawę (przynajmniej ja pijam czarną). Herbatę też czarną?
Mnie ostatnio smakuje mieszanka herbaty czarnej z zieloną. A kawę pijam białą.
To dopiero Ci się musi rozjaśniać.
Ale jeżeli paradoks, to może raczej – zaciemnia?
Dzień dobry, zasiadłem przy kawie
i nadrabiam zaległości z weekendu
A czas sobie mija banalnym tik-tak, i jest już po dziewiątej. To ja zmykam do popołudnia.
Dzień dobry;-)
Kawy kawyyyyy…