Coroczne spotkanie blogerskie pod patronatem Watry zostało odwołane, podobnie zresztą jak nasze planowane z początkiem lipca. Aby wyrwać się z miasta i nie zmarnować tego długiego weekendu, wymyśliliśmy spotkanie w znacznie mniejszym gronie na skraju małej wsi – jak zobaczycie, w przysłowiowych pięknych okolicznościach przyrody. Gospodyni, znana tutaj jako Emilka, przyjęła nas serdecznie, oferując noclegi na wonnym, świeżym sianie, jedzenie i picie (znakomite nalewki!) oraz wiele atrakcji jak ogniska, wspominki z poprzednich spotkań czy budowanie płotu.
Kogo zdziwił ten ostatni pomysł, niech wspomni Tomka Sawyera i jego patent na malowanie płotu. Może nie wykazaliśmy się taką precyzją jak klienci Tomka (niech częściowo wytłumaczą nas żar z nieba i miliony mrówek z ziemi!), ale kilkadziesiąt słupków zostało postawionych.
Zapraszam do obejrzenia paru obrazków z początków gorącego lata ’20
Serdeczne pozdrowienia dla Gospodyni i współuczestników imprezy!
Długi weekend, krótki wpis. Niestety, ptaszki są poza moim zasięgiem…
Dobry wieczór na nowym pięterku! No to mniej więcej tak jak u nas, tyle że tam do jeziora trzeba było dojechać
Maki natomiast były, z czego wielkie ukontentowanie małżonki, bo lubi te kwiaty.
A, no i różnica też taka, że nie było płotu do postawienia. Ale jedzenie do przygotowania i naczynia do pozmywania owszem.
Zapraszam na Ziemię Przodków. Tam dopiero jest makowisko…
Powiedz, jak będziesz tam miała stodołę i siano!
Siano to by się znalazło. Gorzej ze stodołą… Ale negocjuję drewutnię, tak na początek. Tylko słabo mi idzie, bo opór właściciela znaczny.
Podobno „nie mamy pieniędzy”.
No nie mamy, ale to akurat nigdy nie było przekonującym mnie argumentem 😀
A mnie też? Nawet ZANIM BĘDZIESZ MIAŁA STODOŁĘ Z SIANEM?
Wyszłam na chwilę z kina, aby kuknąć na Wyspę.
Chyba najbardziej zazdroszczę tego noclegu na wonnym, świeżym sianie.
Coś takiego zupełnie by mnie wróciło w czasy młodości.
Ognisko, nalewki, pogaduchy i jeszcze …maki.
Eh, rozmarzyłam się i jednak (przyznam się) pozazdrościłam troszeczkę nie tylko siana, ale całokształtu.
A ja zmykam, bo jak ziewam, to broda mi wali w klawiaturę.
W połowie filmu NOWY LAPTOP odmówił posłuszeństwa.
Laptop oświadczył, że pojawiły się chwilowe problemy. Potem kazał mi potwierdzać tożsamość. Prosił o maila, na który wyśle mi kod zabezpieczeń, a potem wmawiał mi, że adres mailowy się nie zgadza.
Gdy potraktowałam go przyciskiem, aby wyłączyć (inaczej się nie dało), a potem
ponownie uruchomiłam zaczął instalować jakieś dziwne rzeczy i obawiam się, że coś poklikałam nie tak z tej rozpaczy!
I wtedy nie pozwalał się wyłączać informując mnie, że ktoś inny korzysta z tego komputera. W pokoju byłam tylko ja!
Zostawiłam go samego i przyszłam do mojego starego poczciwego lapcia.
Moja nieporadność w takich sytuacjach powoduje, że nie lubię siebie bardziej niż normalnie!
Gdyby nie to, że jestem osobą BARDZO ROZSĄDNĄ wyrzuciłabym drania przez okno.
DOBRANOC WYSPO!
Witajcie!
Nadal siąpi i straszy dżdżem. Niby dobrze, ale…
Dzień dobry, powoli się budzę.
Pochmurne witam!
Dzień dobry
Pięknie tam
Las i woda, to coś, co Miralki lubią najbardziej
Nawet jeśli ptaszki były poza zasięgiem…
Stawianie słupków płotu, to też w pewnym sensie rozrywka, szczególnie gdy się stawia je w grupie
Kot jest rewelacyjny
Według tego co podaje The Weather Channel, znowu ma być 30C i słońce
Jeszcze tego słońca nie widać, bo tylko co minęła 4:30 (rano) i za oknem ciemno
A ja znowu do pracy… chociaż te dwa dni w tygodniu popracuję
Za płotem, u moich sąsiadów dojrzewa morwa. Z dnia na dzień jej owocki są coraz bardziej bordowe. Ściągają do niej różne ptaszki, no i wiewiórki. Widziałam drozdy, kardynały, jemiołuszki, szpaki i czyże złotawe, które zajadają się owockami
Nie dziwię się, bo jako dziecko sama objadałam się owockami morwy. Tylko te, które rosły u babci były żółte. Ale tak samo słodkie i soczyste 
Obserwuję też swoje wróbelki. Mają już krzepkie podloty, więc zakładają nowe lęgi. Pan wróbelek będzie dokarmiał swoje dzieci poza gniazdem, a pani będzie siedziała na nowych jajkach
Ile taki pan wróbelek musi nałapać robali, żeby wykarmić swoją gromadkę! A jeszcze od czasu do czasu zastępuje panią wróbelkową w trudach wysiadywania potomstwa. Bo przecież ona też musi coś jeść i czasami rozprostować skrzydełka 
Śmiałam się, bo dwie naraz zachęcały wróbelka do seksu. Chyba się wystraszył, bo uciekł
Panie wróbelkowe, gdy są gotowe na nowy lęg, siadają (na przykład) na płocie, wydają taki specjalny terkot, potrząsając skrzydełkami i strosząc piórka. Czekają aż samczyk je pokryje. Mieszkają na kupie i w sumie jest im obojętne, kto będzie ojcem ich dzieci. Byle miał dobre geny, które przekaże potomstwu…
I jak tak patrzę na uwijające się ptaki, to dochodzę do wniosku, że jestem jak wielka pani, która nie ma nic do roboty
Kochani, z przykrością anonsuję, że dzisiaj prawdopodobnie nie pojawię się już na wyspie. Dzieją się różne rzeczy branżowe, na temat których wolałbym się nie wypowiadać poza miejscem, gdzie się dzieją, więc z robotą jestem głęboko w lesie, czyli będę nadrabiał.
Mam nadzieję, że wieczorem uda mi się wrzucić ładną dobranockę.
Dobrze, że choć w… lesie… 😉
Jasne, w lesie lepiej nadrabiać niż …przy komputerze, prawda?
Drugie podejście do oglądnięcia filmu…
Ciekawe czy dziś znowu będę musiała potwierdzać swoją tożsamość?
Albo pojawi się tajemniczy użytkownik?
No to fajrant i dobranoc. Na więcej nie mam siły.
Po pracy i po obiedzie idę poleniuchować
To znaczy… chyba podleję ogródek
I jeszcze pracusiu zrobisz parę innych rzeczy?
I tak wygląda leniuchowanie w wykonaniu Miralki.
No i zrobiłam jeszcze parę rzeczy, chociaż pracusiem nie jestem
A leniuchowałam podczas gotowania obiadu, bo przecież garnków trzeć nie muszę, żeby się grzały
Poza tym, był mój syn. Ten router (czy jakoś tak) przyszedł dziś, a nie jutro i syn go podłączał. Nie znam się na tym kompletnie, ale usiłowałam patrzeć co robi
Klikał tak szybko, że nie wiem w co…
Po zmianie tego urządzenia szybkość przesyłu informacji znacznie się zwiększyła (z tego co zrozumiałam) i na dole (u męża i na naszym serwerze) wzrosła do 237 (czegoś tam, ale wiem że na sekundę), a u mnie nadal była 90. No to syn zmieniał coś… wymienił jedno czarne pudełko na drugie i teraz mam 233 (czegoś tam), czyli znacznie szybciej… tyle zrozumiałam… niedużo? No cóż… trudno znać się na wszystkim
Wróciłam z kina. „Sekretne życie Waltera Mitty”.
Tym razem nie było problemów -obejrzałam film do końca.
Ładny film; pozostawia widza z pytaniem czym jest kwintesencja życia i jaka jest granica między marzeniami a życiem prawdziwym.
DOBRANOC WYSPO!
Jak już wspomniałam, odwiedził nas syn. Uraczyłam go arbuzem… to znaczy zabrał do swego domu pół i trzy czwarte. Przyznał, że Sarah lubi… to niech im będzie na zdrowie
Pokroiłam i włożyłam do kontenerka. Trzeci z kolei też był za mało słodki, więc też go zabrałam 
Pocieszyłam, że może syn będzie chciał… no i chciał… co prawda i dla niego to było za dużo, ale może z Sarą jakoś dadzą radę 
W naszym domu jedzenia się nie wyrzuca… może czasami… jakieś resztki. Ale nie tak, że cały świeży owoc idzie do kosza!!! I nie chodzi tu tylko o kasę, ale o sam fakt. Jest tyle głodu na świecie, tyle osób cierpi nędzę, niedożywienie… a tu całe dwa arbuzy poszłyby do kosza, bo są za mało słodkie 
Uważam, że niektórym w tyłkach się przewraca i sami nie wiedzą czego chcą. Może jakby przecierpieli trochę głodu, nauczyłoby to ich czegoś… a może też nie? 
Wczoraj pomagałam Margaret. Ona coraz gorzej się czuje… jest coraz grubsza i coraz trudniej jej się poruszać. Już nic nie chcę mówić (chociaż jej powiedziałam), ale jakby jadła mniej słodyczy, to od razu by schudła. Jej dom, to istny sklep ze słodyczami. Po śniadaniu obowiązkowo czekoladka, po lunchu też (lub ciasteczka), po obiedzie, po kolacji, a także między posiłkami. Nie wiem, ale gdybym jadła tyle słodyczy co ona, drzwi trzeba by było poszerzać, bo w żadne bym nie weszła
Ma ona też „jobla” na punkcie zakupów. Kupi wszystko, jeśli tylko zobaczy napis „for sale”. Nawet się nie zastanawia czy tego potrzebuje. Kiedyś jej tłumaczyłam, że przecież mieszka sama, więc skoro kupiła skrzyneczkę mandarynek (4,5kg), to i tak nie da rady wszystkiego zjeść i przynajmniej połowę wyrzuci… wyjdzie jej to znacznie drożej, niż gdyby kupiła po normalnej cenie, ale tylko kilka sztuk… ale tak można mówić do kogoś rozsądnego, a Margaret potrzebuje psychiatry i normalne uwagi nic jej nie dadzą.
I tak było z arbuzami… kupiła 3. Jeden wielki i dwa mniejsze (przypominam, że mieszka sama). Gdy zaczęłam kroić tego największego, spróbowała kawałek i stwierdziła, że MAŁO SŁODKI i powiedziała mi, żeby go wyrzucić
Jak to wyrzucić? Całego arbuza?!!! Zadecydowałam, że zabiorę do domu. Zapakowałam. Wzięłam się za następnego. Ten był wystarczająco słodki
Mąż jak zobaczył taką ilość arbuza, aż za głowę się złapał. On nie jada, a dla mnie jednej, to stanowczo za dużo. Jeśli kupuję, to najwyżej ćwiartkę, bo więcej nie jestem w stanie zjeść… a tu aż tyle
I tak sobie myślę, że mało dziwne, że Margaret nie ma pieniędzy, chociaż dobrze zarabia. Skoro kupuje, a potem wyrzuca, to tak jakby od razu wyrzuciła kasę… i tak chyba byłoby łatwiej i szybciej
A mnie wątroba się przewraca, gdy widzę takie marnotrawstwo
No cóż, to brzmi trochę po darwinowsku, ale to są efekty wrzucenia w taką rzeczywistość i system (=kapitalizm) człowieka z mózgiem przystosowanym bardziej do jaskini niż do komputera. Smutne, w sumie.
Mnie jest przykro, że ktoś wyrzuca dobre jedzenie, bo doszedł do wniosku, że go nie potrzebuje. To po co kupować? Nawet jak się ma dużo pieniędzy, można je przecież zużyć na coś pożyteczniejszego, a nie wywalać w tak głupi sposób…
Bywało różnie z kasą, szczególnie w początkach małżeństwa, gdy były już dzieci jednak nie na tyle, abym była głodna.
Natomiast obsesyjnie nie lubię wyrzucać jedzenia. I nie chodzi o te parę złotych, ale o ZASADĘ.
W moim domu rodzinnym też jedzenia się nie wyrzucało i też zawsze była zasada -zostało parę ziemniaków z obiadu to ktoś zjadał odsmażone na kolację.
A może teraz coś przyjemniejszego
I tak myślę, że przyciągają go moje dojrzewające białe porzeczki 
Też je lubi…
Może poczekać, aż samczyk się naje? No bo jak mu zabrać takie dobre „żarełko”? Czerwone porzeczki dopiero zaczynają czerwienieć… może zaczekać, aż się przerzuci na czerwone? To takie wspaniałe – móc obserwować te piękne ptaki… 
Ostatecznie mogę się przecież podzielić… wystarczy i kardynałowi i nam… 
Ostatnio zauważyliśmy, że odwiedza nas samczyk kardynała. Siada często na zewnętrznym parapecie naszego okna. Co prawda widzę z pokoju głównie jego czerwony czub, ale wiem, że to on
W ubiegłym roku zrobiłam z nich galaretkę, ale w tym… sama nie wiem…
Hm, jakby do nas przylatywał taki czerwony przystojniak, ani chwili bym się nie wahał – oczywiście że wystarczy dla wszystkich!
Cieszę się, że podzielasz moje zdanie
A teraz idę już spać
Jak się wstało o 4 rano, to już oczki same się zamykają i czas najwyższy być w łóżeczku
Miłego dnia wszystkim życzę
Dzień dobry!
Witajcie!
Mam nadzieję, że uda mi się wrócić sucho do domu. Wczoraj gdy wracałem (szczęśliwie autem 🙂 ), lało jak z cebra!
Otóż Łowcy Burz zapowiadają na dzisiaj na południu nawet podtopienia (w sensie ulewności burz)
Witam!
Dzień dobry
U mnie kolejny upalny dzień, bez chmurek i deszczu
A przynajmniej taki zapowiadają…
I chyba zaraz wybiorę się do ogródka, bo potem, jak słonko praży, nie jest najlepiej cokolwiek robić… jest za gorąco…
No i wróciłam z ogródka
Teraz byłoby już za gorąco na jakiekolwiek zajęcia ogródkowe 
Od nowa powyrywałam chwasty (coś za szybko rosną) i poprzerywałam buraki. Będzie na obiad botwinka
Także cieszę się, że mam to z głowy
Uwielbiam botwinkę! A w upał chłodnik, taki z ogórkami, rzodkiewkami, koperkiem, jogurtem itd.
Pochłodniało troszeczkę, postraszyło burzą i …nic.
Na swoje ogórki muszę jeszcze trochę poczekać… na razie kwitną
Cztery sadzonki puściłam na płot (mam specjalną siatkę do tego), a dwie posadziłam w wielkiej donicy 
Jedynie koperek już urósł, bo rzodkiewka też trochę za mała…
Jak wspominałam nieraz, mam malutki ogródek, więc część warzywek i kwiatów sadzę w doniczki. Mąż mi zbudował specjalne stojaki (według mego pomysłu) i tam sporo się zmieści…
Oraz fajrant i przerwa.
No i po przerwie. Jeszcze niemnożko do załatwienia, ale poza tym na Wyspie.
Jestem! Wróciłam z kina.
„Poznaj moich rodziców” -komedia, ale jednak z mądrym przesłaniem i bajkowym „dobrym zakończeniem”.
Dobra obsada aktorska:
Robert De Niro
Ben Stiller
Dustin Hoffman
Barbra Streisand
Ach, to. Dobra komedia 🙂
Otóż to. Optymistyczna, a tego optymizmu bardzo mi teraz brakuje.
Wczorajszy film (“Sekretne życie Waltera Mitty”) też był optymistyczny, choć inaczej.
Poprosiłam starszego syna o podsyłanie mi takich właśnie filmów, więc podsyła mi linka, na który tylko robię klik i oglądam w ramach opłaconego przez niego abonamentu.
Dzieci się jednak na coś przydają (na starość). A młodszy kupił większy telewizor i podłączył do laptopa, który już sobie sama kupiłam.
Jakbym miała podsumować w jednym zdaniu napisałabym tak :
wczorajszy film -warto mieć marzenia.
dzisiejszy -warto kochać i sobie to okazywać.
Hm, a znasz francuską komedię „Jeszcze dalej niż północ”? Koniecznie z dubbingiem, bo przekład gwary francuskiej na polską (nieistniejącą, z elementami śląskiego i gwary wielkopolskiej) wart posłuchania.
Chyba nie. Piszę chyba, bo mam kiepską pamięć do tytułów, ale raczej nie znam.
Urzędnik z południa Francji dostaje przeniesienie do regionu na północy, w miejsce uważane za zesłanie. Zderzenie kultur i gwar.
Podczytałam na Filmweb i teraz już wiem, że tego nie oglądałam.
Może jutro obejrzę?
Dziś wcześniej poszłam do kina i w ten sposób zdążyłam jeszcze na nocną zmianę między między!
I nawet nasz kacyk nie dał mi jeszcze po łapach!
Gratulacje
Gratulujesz kacykowi czy mnie?
Kacykowi oczywiście! Niechby tylko spróbował dać ci po łapach, toby się nasłuchał i w efekcie spalił ze wstydu! Pogratulować, że udało mu się tego uniknąć.
Miałeś na myśli, że mogłabym mu coś odpyskować?
milczy?
Ten kacyk to chyba już wie i dlatego
Otwarłam teraz butelkę z sokiem porzeczkowym, a na zakrętce „ODKAPSLUJ RADOŚĆ„.
Gdybyż to było takie proste!
Coraz mniej powodów do radości, śmiechu…)
Umykam. Dobranoc.
DOBRANOC!
Też już kończę dzień, chociaż u mnie jeszcze wcześnie… jakaś taka zmęczona się czuję
Aż sprawdziłam pogodę, czy nie będzie deszczu, ale zapowiadają dopiero na sobotę i oczywiście niedzielę. Ciekawe jak wybierzemy się na wycieczkę, gdy tak będzie lało i błyskało
Hurrra!!! Udało mi się wstawić zdjęcia w takim rozmiarze jak trzeba
A nie wielkie kobyły…
Witaj, Tetryku:)
Bardzo przyjemne powitanie lata:)
A ja właśnie skończyłam kontemplowanie bobrzych plusków na Jeziorze i idę spać:)
Pozdrawiam:)
Witaj, Leno!
Jak ja dawno nie słyszałem tych plusków…
Miłego dnia, Wyspo:)
I chłodku, chłodku, chłodku:)
Witajcie!
Sucha wiosna kończy się pod znakiem mżymżawki 😉 Na szczęście deszcz to zwykły, nie astronomiczny (np. meteorytów)
Dzień dobry. Dziennikarzowi TVN chyba się poprztykało astronomiczne lato z wakacjami, bo powiedział, że od poniedziałku już wakacje
I niestety zmykam.
A jutro od rana znów jazda (do teściowej). Czyli z powrotem będę w niedzielę, pewnie mniej więcej tak jak ostatnio.
Jak do teściowej to aż potrzebny miś?
Miś jest dobry na wszystko – na teściową też
Teściowa już nie ma tej pary, co 10-20 lat temu. Ale nadal zdarzają się napięte sytuacje, więc misia przygarniam z dobrodziejstwem inwentarza.
Witajcie!
Pogoda nie zachęca do spaceru, więc siedzę w domu.
To jest 180 komentarz. Mam więc pytanie -, czy ktoś coś buduje?
Mogłabym coś upichcić i tak akurat by było jak już te 200 będzie, jeśli nikt nie ma lepszego pomysłu.
Tak trochę dalej w temacie dłuuuugiego czerwcowego weekendu:)
Jest w przygotowaniu galeria podfruwajek od Zochy, ale nie wcześniej niż jutro – jeżeli coś masz, to stawiaj 🙂
O!!! To się zrobi kolejka do stawiania pięterka. Świetnie, będzie co czytać i oglądać
Eee, nie będę wchodzić w drogę dawno tu niewidzianej Mistrzyni Fotografii.
Tym bardziej że tematem ma być ulubiony temat Wyspiarzy.
Zaczekam spokojnie w kolejce.
Ja też nie mam nic przeciwko
Dzień dobry
Słońce całym niebem
Niestety znowu ma być gorąco… jak podają 33C
Witaj Miralko!
U mnie teraz słońce i deszcz równocześnie.
Szukam tęczy, która ponoć przynosi szczęście:)
Burze bokami, tu leje odświeżająco.
Fajrant i przerwa.
Miłośników ptaszków i Zochy, a także po prostu ciekawych, zapraszam na jej nowe pięterko