Gągoł (gągoł krzykliwy)
Zasięg występowania gągoła jest duży. Zamieszkuje północną i wschodnią Europę, północną Azję i Amerykę Północną. Zimuje w zachodniej i południowej Europie, ale również często jest spotykany nad Bałtykiem. W Polsce nieliczny ptak lęgowy na północy i zachodzie kraju. Ptaki te spotykam zimą również w Illinois. Widocznie taka zima jak tu, nie jest dla nich straszna.
Gągoły często pływają na otwartej wodzie. W środowisku wodnym również śpią i wypoczywają. Poza okresem lęgowym mogą przebywać w małych grupach, czasem przemieszanych z innymi gatunkami kaczek.
Zamieszkuje wody słodkie, rzeki, starorzecza, jeziora w strefie lasów liściastych czasem nawet stawy rybne pod warunkiem, że w pobliżu znajdują się stare, dziuplaste drzewa. Tam też się lęgnie.
W żerowaniu pomaga im pęsetowaty dziób. Gągoły nurkują na głębokość do 4 m zbierając drobne bezkręgowce. W żerowaniu kierują się głównie wzrokiem, zatem prowadzą dzienny tryb życia – zimą starają się optymalnie wykorzystać dzienne światło. W nocy zbierają się na noclegowiskach. Żywią się głównie mięczakami, zbieranymi między kamieniami, ale też skorupiakami, owadami wodnymi, rybami i płazami. Czasami, szczególnie jesienią swoją dietę uzupełniają roślinami wodnymi. Łączą się w pary jeszcze na zimowiskach i jako takie lecą na lęgowiska. Gniazdo budują w dziupli, nawet na wysokości 20 m nad ziemią. Ich lęgi można znaleźć dwa kilometry od wody. Chociaż w zasadzie wolą one gniazdować w jej pobliżu.
Jajka wysiaduje tylko samica, a samiec broni w razie potrzeby gniazda, ale przed pojawieniem się młodych, oddala się od rodziny, żeby przejść pierzenie.
Pisklęta, choć może ich być nawet 10 w zniesieniu, wykluwają się jednocześnie. Kaczęta po wykluciu i obeschnięciu poruszają się bardzo zręcznie, mogą podskakiwać na wysokość 0,5 metra i dzięki ostrym pazurom, bez problemu wspinać się. Pisklęta opuszczają gniazdo po 1 dniu – matka nawołuje młode specyficznym krzykiem „kio-rr”, a te bez szkody dla zdrowia złażą lub skaczą z drzewa. Wynika to z tego, że ich ciała są sprężyste i lekkie, a w skoku rozpościerają błony pławne między palcami nóg wyciągając skrzydełka, zwiększając nieco opór powietrza. Gdy znajdą się na wodzie, od razu dobrze pływają i nurkują w poszukiwaniu wodnych roślin i bezkręgowców.
W Polsce gągoł objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, chociaż w międzynarodowej „Czerwonej Księdze” zaliczony jest do kategorii „najmniejszej troski”. Utrzymaniu liczebności zagraża wycinanie starych dziuplastych drzew oraz osuszanie bagien śródleśnych i mniejszych zbiorników wodnych.
Gągołek.
Niewielki ptak z rodziny kaczkowatych (33-41 cm „wzrostu”). Zamieszkuje Alaskę, Kanadę i północno-zachodnie USA. Na zimę migruje na wschodnie i zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej i na południe USA. Bardzo rzadko zalatuje do zachodniej Europy. Nie słyszałam, żeby zalatywał do Polski…
Jest to ptak tajgi. Wiosną wyszukuje opuszczone dziuple dzięciołów, gdzie samica składa jajka, które wysiaduje 28-33 dni.
Na dietę tych ptaków składają się skorupiaki, mięczaki, rośliny wodne a także rybia ikra. Gągołki najbardziej lubią wodę niezbyt głęboką. 1,2 do 4,5 metra. Są świetnymi nurkami.
Ptaki te są monogamistami, czyli wiążą się w stałe pary, jak to się mówi „na całe życie”. Przywiązują się też do miejsc. Samica co roku wybiera tą samą dziuplę na gniazdo. Czasami, w okresie wędrówek zbierają się w stada, ale nie są one duże. Po kilka par.
W zasadzie nie udało mi się zrobić im porządnego zdjęcia. Widuję je bardzo rzadko i tylko wiosną w czasie ich przelotów na tereny lęgowe. Nie pozwalają za blisko podejść, a zdjęcia robione z dużej odległości nigdy nie są wyraźne. Trzeba by mieć solidny teleobiektyw…
Realne kaczkowate
Zapraszam do „poznajomienia” się… Jeden jest krzykliwy, czyli prawie jak ten „odrealniony” 
Kiedyś na gągoła mówiłam gągołek, tak pieszczotliwie
A potem spotkałam prawdziwego gągołka i pieszczotliwość się skończyła 
W sumie, to na zdjęciach mam jeszcze 4 gatunki z rodziny kaczkowatych, ale dwa z nich zrobione są w ZOO, więc to się nie liczy. W ZOO można spotkać różne ptaki i zwierzaki, a zrobienie im zdjęć jest dużo łatwiejsze… za daleko nie uciekną
DobryWieczór:)) „Moje” krzyżówki odleciały wczoraj gdzieś w siną dal, staw pokrył się lodem i pewnie im ta sytuacja nie odpowiada. Zrobiło się pusto, bez tych uroczych ptaszków. Gągołki sa równie wspaniałe :)))
Dobry wieczór, Stateczku
Niestety, na zimę robi się pusto bez tych pierzastych. Wrócą wiosną, gdy wody rozmarzną i będzie cieplej…
U Ciebie dopiero przedpołudnie, miał rację pan Einstein mówiąc o względności :))
Fakt, u mnie jeszcze w miarę wcześnie
Co chwilę zerkam na zegarek, bo o 10 otwierają pocztę i muszę się tam w końcu wybrać 
Od miesiąca leży spakowana paczka do córki i jakoś nie mam kiedy jej wysłać. Porządki domowe zamierzam zacząć od pozbycia się z domu tego, co mi przeszkadza. A specjalnie położyłam paczkę tak, żeby przeszkadzała 
bo do Wielkanocy bym ją trzymała 
A teoria względności… wszystko jest względne. Zależy jak na daną rzecz, czy zdarzenie popatrzymy…
No i piękne kaczuszki (-owate)! 🙂
Też bardzo lubię obserwować krzątaninę ptaków – szkoda, że z kaczkowatymi mam do czynienia głownie przez krótki czas na Mazurach.
Ja mam tych kaczkowatych wszędzie pełno. Co prawda nie gągołów, czy gągołków, bo te dość rzadko spotykam, ale innych aż nadto
Ale ja mieszkam na granicy Krainy Tysiąca Jezior, to i mało dziwne, że tych wodnych pierzastych mam sporo. Ty na Mazury masz kawałek drogi 
Byłem dzisiaj w Lidlu, oferowali wędzoną pierś klaczki ze skórą. Piór nie było widać :)))
Dobry wieczór na nowym pięterku 🙂
Zdjęcia piękne jak zwykle, czuję się rozpieszczony 😀
Natomiast tak się zastanowiłem, jak pani gągołowa chce do męża zdrobniale i powie „mój ty gągołku”, to naraża się na zarzut niewierności… Tym bardziej jeżeli jedne i drugie ptaki łączą się w pary… Niedobrze!
Dobry wieczór
Chociaż nie wiem czy to takie miłe… Gągołkowa ma łatwiej z tymi zdrobnieniami 
Całe szczęście to nie konkurs fotograficzny, a przedstawienie moich ulubieńców 
Widocznie nie mówi „mój ty gągołku”, a „mój ty gągole”
A zdjęcia piękne nie są. Coś tam na nich widać, ale do perfekcji to im daleko
Podoba mi się, kiedy mistrz szuka niedoskonałości we własnych dziełach. Kiedy robi to krytyk, nie wierzę. Bowiem przypomina mi eunucha, który wie jak tylko sam nie potrafi :)))
Coś mi się wesoło ten ranek zaczął
Nie słyszałam tego stwierdzenia o eunuchu
„Krytyk oraz eunuch jedną idą drogą:
obaj „jak” wiedzą dobrze – i obaj nie mogą…”
Niestety, nie pamiętam autora
Dobre
Dlatego zawsze bezpieczniej zwracać się per „Kochanie!”
Dokładnie, przynajmniej imiona się nie pomylą
Salomonowe rozwiązanie!
Swoją drogą, przypomniała mi się ta anegdota, jak to mąż się chwali w większym towarzystwie, że w każdej dyskusji ma ostatnie zdanie, a na to żona: „Ale nie powiedziałeś, że zazwyczaj brzmi ono >>Tak, kochanie.<<" 🙂
Czas mi opuścić zacne towarzystwo
Poczta już czynna… Myślę, że w godzinę powinnam się wyrobić. Trasa co prawda długowata… poczta – bank – sklep z papierochami – sklep z ziarenkami dla moich pierzastych… ale wydaje mi się, że godzinka wystarczy 
Do Jasminkowego popotem
Dobry wieczór 🙂 W dzielnicowym parku Moczydło (?) są trzy stawy połączone ze sobą wymuszonym obiegiem wody , nie widać aby ubyło ptactwa .Przybyły dwie pary gęsi ,dwie pary mandarynek , a kaczek i rybitw trudno zliczyć . Spacerowicze , głownie mamy z małymi dziećmi mają zabawę w dokarmianiu ptaków . Jest też stała ekipa wędkarzy , bowiem wiosną do stawów wpuszczono cztery tony narybku (!) Wszystkie pierzaste są tak obłaskawione , że pozwalają się karmić z ręki ,co daje radochę maluchom . Zimą trochę ten stan się zmniejsza , ale dzięki wymuszonemu obiegowi wody stawy przy małym mrozie nie zamarzają . Przy większych mrozach ,towarzystwo pierzaste przenosi się do elektrociepłowni nad Wisłą .Odległość ok.5 kilometrów , nie stanowi zadnego problemu w przemieszczaniu ptaków .
Dobry wieczór. Czy ta elektrownia nad Wisłą oznacza może Jeziorko Czerniakowskie, czy też chodzi o jakieś inne okolice (i akweny)?
Jest to elektrociepłownia Żerań , która położona jest nad Wisłą , a dodatkowo przy elektrowni jest kanał Narew -Wisła ,który też rzadko zamarza . Mają ptaki gdzie zimować , bez łaski ” ciepłe kraje ”
Dziękuję, myślałem, że to gdzieś indziej 🙂
Dobry wieczór Maksiu
Miło jest patrzeć na stawy pełne pierzastych. Tylko ludzie często zapominają, że jak zaczęli karmić jesienią, to i w zimie powinni codziennie to robić. Wiele dokarmianych ptaków zostaje, bo mają stałą dostawę pożywienia, ale jak pogoda się popsuje i ludzie zostają w domach, to ptaki głodują. I to jest moim zdaniem paskudne. Dobrze, gdy mają taką elektrociepłownię w pobliżu…
Jak widać wróciłam
I chyba w końcu wezmę się za coś, bo tak mi cały dzień zejdzie na tym siedzeniu i pisaniu 
A nam w to graj!
Podobno każda kobieta jest zadowolona jak się ” nagada ” Proponuję zatem jakiś telefonik do znajomej , lub znajomego ?
Też obdzwoniłam
A gadanie długodystansowe, to moje ulubione zajęcie 
Niektórzy nawet coś o tym wiedzą… Gdy rozmawiam przez telefon tylko pół godziny, to małżonek zaraz pyta, czy to była pomyłka 
Trochę popisałam, pogadałam, a w międzyczasie obiadek się gotuje
Jak małżonek wróci z pracy, głodny nie będzie 
Czyżby już wszyscy poszli spać?
Obecny!
Całkiem nie. Ale faktem jest, że jak sobie słomianowdowczę, to troszku więcej jest do roboty.
Udało mi się tylko raz ugotować rodzinie obiad i od tej pory miałem zakaz wstępu do kuchni .Nie protestowałem …
To ja miałem inaczej. Gotowałem, ale jak się okazało, że Juniorzy kręcą nosem na moje dania, a małżonka skacze koło ich podniebienia na dwóch tylnych łapkach, to przestałem gotować.
Nie jestem totalnym obibokiem .Pomagam w zaopatrzeniu i tam gdzie potrzebna jest przysłowiowa ” męska siła ” .
Racja. Jak komuś nie smakuje, to niech sam sobie gotuje
To miałeś dokładnie jak ja w młodości, Maksiu
Jako nastolatka zostałam dopuszczona do garów celem próby i taki im obiad ugotowałam, że nawet psu bali się toto oddać. Gotowanie miałam z głowy na długie lata, z oczywistym zakazem wstępu do kuchni w celu gotowania 
Niestety, jak wyszłam za mąż, a potem pojawiły się dzieci, musiałam do tej kuchni wrócić. I sterczę tam do dziś 
Jedynie deserów w zasadzie robić nie muszę, bo małżonek lubi się tym „pobawić”. Dobre i to 
Nie jest problemem, czy ja umiem gotować. Pytanie brzmi: czy inni potrafią to zjeść?
Moje jedzenie wszyscy naokoło jedli. Aż zmienili się „wszyscy naokoło” i przestali.
Ugotowane przeze mnie jakoś jedzą i nawet chwalą. Tylko nie wiem, czy chwalą, bo faktycznie dobre, czy boją się, że sami będą musieli gotować
Chociaż… jak przychodzą goście, to też chwalą. A przecież gości do garów bym nie zagoniła
Przy takiej miłej wymianie myśli wiele można się dowiedzieć o własnych ”błędach”… Mama nauczyła a z miłości dla bliskich dogadzało się dziecku i tak zostało …
witaj Elizo…. bo to jest przyjemność, gdy sie dogadza najbliższym
Dzień dobry 🙂 Gągoł z rana jak śmietana, a Lutz powinien sobie wyhodować jeszcze ze dwa palce i dodatkowy kciuk żeby w pełni obsłużyć ten instrument strunami najeżony :):)
Witajcie!
O rany! 18 strun i tylko 2 ręce? Toż na trzech gitarzystów by wystarczyło…
Wiedźmnko! Skowronku! Hop, hop!
Dzień dobry. Słomiane wdowieństwo ma również dobre strony. Np. nikt nie zrywa bladym świtem 🙂
A co się tyczy lutni, to prawda, wygląda onieśmielająco z tymi wszystkimi strunami. A jednak zauważcie, że muzycy grali na takich instrumentach już 300 lat temu i dawali jakoś radę!
Dzień dobry
Poszliśmy z Juniorami obiadować do restauracji, już jesteśmy z powrotem.
No, takie słomianowdowieństwo to ja rozumiem!
Zazwyczaj w niedzielę (czasem w sobotę) jemy poza domem, niezależnie od tego, czy-m słomiany 🙂 Taka tradycja.
No i skończyło się słomiane wdowieństwo. No cóż, wracamy do rzeczywistości.
No, troszkę pokręciłem i już jestem, ale nie wiem, na jak długo. Na pewno do dobranocki 😉
Witam przed spaniem 🙂
Jeżeli nikt nie ma nic na widoku, mam na jutro po południu pięterko – prosto z Dublina
Świetnie…. zgadujemy kto napisał ? 🙂
Z chętnością poczytam
Oczywiście o ile znajdę na to czas
Dobłanoc i do jutełka!
Miłego dnia Wyspiarze
To już ostatni tydzień przed świętami… Wielkanoc coraz bliżej
Dzień dobry
????
Jaka ewakuacja, się grzecznie pytam
Hę??
Kto chce tak wyglądać
Nnnno
Jak odtajam, znaczy nerw i pracy ubędzie, to ja se tu po świruję
A tera narka, trza wydawać na siłę NASZE podatki
Mnie też okropnie wkurza to grudniowe wydawanie na siłę. Kiedy nam ten PRL ze łbów wreszcie wywietrzeje…
Witajcie!
Nie ma to jak poświrować w dobrym towarzystwie, przy dobrej kawie np.
Dzień dobry. Zaczynam nowy dzień z względnym animuszem 🙂 zapewne jakiś wpływ ma na to kawa, którą właśnie dopijam.
Dzień dobry !
Jakoś mnie ten przedświąteczny szał nie ogarnia i bardzo dobrze…. Dzieci lubią Święta, ja już znacznie mniej… 
W tym roku jakoś też mnie świąteczny szał omija, w sensie wewnętrznych odczuć…
DzińDybry :)) Kiedy święta trwają nieustannie od dziesięciu lat, trudno się nimi ekscytować. Zastanawiam się, czy to tylko takie moje prywatne odczucie :)))