Odwiedziło nas

  • 364
  • 38 412
  • 82 895

Kalendarz

grudzień 2010
P W Ś C P S N
« lis   sty »
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Slideshow

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Przedmowa teoretyczna

 my 

Cyceron ganił, karcił i wyszydzał Panetiusa za to, ze zanurzywszy się po dziurki w nosie w materii, nie podał jej definicji i nie dał powąchać audytorium, na czym rzecz polega, ale przesławny orator w księdze O powinnościach sam zapomniał o własnej, jakże mądrej, przezornej, zbawienneji stosownej radzie.. By uniknąć przeto słusznych uwag i zarzytów z powodu popełnienia podobnego błędu, wyzyskawszy opinie, wskazówki, wywody oraz błędy rzymskiego mówcy, nie podejmiemy teoretycznych badań nad pierdnięciem, zanim nie podamy jego prawdziwej i zadowalającej definicji.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Ogólna definicja pierdnięcia

Pierdnięcie, zwnae przez Greków (….), przez Rzymnian crepitus ventris, przez dawnych Saksończyków purten lub furten, przez Niemców Fartzen i przez Anglików fart, tworzą wiatry dobywające się raz dźwięcznie, innym razem bezdźwięcznie.

Niektórzy autorzy, dość ograniczeni i nieuważni, upierają się tępo, głupawo oraz arogancko, mimo calepina i wszystkich innych słowników już napisanych lub do napisania w przyszłości, że pierdnięcie, w scisłym sensie tego slowa, czyli w sensie naturalnym, stosuje się wyłącznie do wiatrów puszczanych hałaśliwie. Podpierają się oni wersetem z Horacego, który nie przedstawia pełnej idei pierdnięcoia:

” Nam disposa sonat quantum Verdica pepedi.”

“Tak głośno pierdnąłem, ze pęcherz zabrzęczał”. Któż jednak wyczuje, że Horacy uzył w tym wersecie słowa ‘pedere” w sensie ogólniejszym ? I czyz musiał on głosno objaśniać, że słowo ‘ pedere’ oznacza dźwięk nadobny, a nie tylko wybuchowo wystrzelany ?

Saint- Evremond, filozof pożyteczny, przedstawił odmienną od zwyczajowej ideę pierdnięcia. Wedle niego pierdnięcie jest westchnieniem, o czym powiedział kochance, kiedy pierdnął w jej kompanii:

Me serce przepełnione łzami,

Strasznie nabrzmiałe westchnieniami,

 Na widok zaciekłości Pani

Westchnienie jedno przemieniło

Tak, że z lęku przed ustami

Przez inny kanał się przebiło.

Pierdnięcie zatem, z ogólnym sensie, jest wiatrem zamkniętym w dolnej części brzucha, pobudzonym, jak sądzą medcy, przez nadmiar wystudzonej flegmy, którą ciepłota łaskocze i odrywa, ale jej nie rozprowadza.

Wieśniacy i wszelka prostota mniema zaś, że pierdnięcie wywołują substancje rozdymające lub pęczniejąca strawa.

Można ponadto zdefiniować pierdnięcie jako ‘ sprężone powietrze, które ujścia szukając, przebiega rozmaite partie ciała i wreszcie znajduje pospieszne wyjście, którego przyzwoitość nazwać nie zezwala.

My jednak niczego ukrywac nie chcemy: pierdzi się przez odbyt: wybuchowo lub niewybuchowo.Niekiedy natura nie zmusza do wysiłku, innym razem wyzwolinyprzemienia w sztukę, w narodziny Wenus, w przyjemność, niekiedy nawet rozkosz. Stąd przysłowie : ” Żeby zdrowo długo żyć, trza na wiatry wypiąć rzyć “.

 

Autor…. ten sam rumieniec 

cdn.   

No comments yet to Przedmowa teoretyczna

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>