Your browser does not support HTML5 video.
“….Więc kiedy jesteś blisko mnie, kochany,nie słyszysz mojego S.O.S. ?Miłość, którą mi dałeś, nic więcej nie może mnie ocalić.S.O.S!…” :))))
|
||||||
| Nie możemy wyświetlić tej galerii. |
Your browser does not support HTML5 video. Your browser does not support HTML5 video. Jak dobrze.Jak dobrze mogę zbierać jagody w lesie.Myślałem,nie ma lasu i nie ma jagód.Jak dobrze mogę leżeć,w cieniu drzewa.Myślałem,drzewa już nie dają cienia.Jak dobrze jestem z tobą,tak mi serce bije.Myślałem,człowiek serca nie ma. T.Różewicz […] Your browser does not support HTML5 video. “…. Pod wieczór zaniosło się na burzę. Ciemnoszara chmura stanęła nad chutorem. Rozczochrany przez wiatr Don rzucał na brzeg grzebieniaste gęste fale. Sucha błyskawica paliła niebo za lewadami. Rzadkie odgłosy grzmotu przytłaczały ziemię. Kania krążyła pod chmurą z rozpuszczonymi skrzydłami, wrony goniły ją z wrzaskiem. Dysząca zimnem chmura szła z zachodu wzdłuż Donu. […] Niech ja zasnę – niech mam sny jak me oczęta jasne – za firanką moich rzęs niech mi szczęścia śni się kęs, gdy już zasnę.
W sen spowity niby pnącz Śpij pan, śpij pan, panie Bącz.
Niech ja lulnę – niech ma dla mnie mroki noc przytulne – niech zła mucha ani nic […] Your browser does not support HTML5 video. Ten wiersz jest żyłką słoneczną na ścianie jak fotografia wszystkich wiosen. Kantyczki deszczu wam przyniosę – wyblakłe nutki w nieba dzwon jak wody wiatrem oddychanie. Tańczą panowie niewidzialni ” na moście w Avignon”. Zielone staroświeckie granie jak anemiczne pączki ciszy. Odetchnij drzewem to usłyszysz jak promień – naprężony ton, jak na najcieńszej wiatru gamie […] Ten wiersz jest żyłką słoneczną na ścianie jak fotografia wszystkich wiosen. Kantyczki deszczu wam przyniosę – wyblakłe nutki w nieba dzwon jak wody wiatrem oddychanie. Tańczą panowie niewidzialni ” na moście w Avignon”. Zielone staroświeckie granie jak anemiczne pączki ciszy. Odetchnij drzewem to usłyszysz jak promień – naprężony ton, jak na najcieńszej wiatru gamie […]
Wysoko na skały zrębieLimba iglastą koronęNad ciemne zwiesiła głębie,Gdzie lecą wody spienione.Samotna rośnie na skale,Prawie ostatnia już z rodu…I nie dba, że wrzące faleSkałę podmyły u spodu.Z godności pełną żałobąChyli się ponad urwiskoI widzi w dole pod sobąTłum świerków rosnących nisko.Te łatwo wschodzące karły,W ściśniętym krocząc szeregu,Z dawnych ją siedzib wyparłyDo krain wiecznego […] |
|
||||
|
Copyright © 2025 Madagaskar08… - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
||||||
Najnowsze komentarze