Dusza twa jest to krajobraz rzadki,
Kędy pląsają z śpiewem i graniem
Maski urocze, choć prawie smętne
Pod fantastycznym przebraniem.
Piosnka ich sławiąc miłość zwycięską
ton minorowy co chwilę wtrąca,
Sceptyczne względem własnego szczęścia
Śpiewają w blaskach miesiąca.
Śpiące ptaszęta wśród drzew rozmarza
Blask ów miesięczny, srebrzysty, szkalnny,
I do namiętnych łkań doprowadza
Białe z marmuru fontanny.
Paul Verlaine
Dzień dobry….. :)))) sobotnie ” zaklinanie czarowanie ” tym razem księżycem, choć i słoneczko zza chmur wygląda ! Kawa pachnie, róża na tacy obok….uśmiech ulotny :))))
… mam ciekawy tomik Verlaine’a….. tłumaczenia w dwóch wersjach… tego samego utworu..:)))) ..
Witam:))) w ten piękny, mroźny poranek (-15). Słońce uśmiecha się pełną gębuliną :))) Wiesz jak cudownie wyglądają ośnieżone, oszronione szczyty świerków na tle błękitu nieba??:))) Takie widoki lubię :))) Serwujesz nam zbuntowanego mistrza lirycznego nastroju :)))
Moje zwykłe marzenieŚnię często – przejmująco, dziwnie – o nieznanejKobiecie. Ja ją kocham i kocha mnie ona.Nigdy całkiem ta sama, ni całkiem zmieniona,Kocha mnie i pojmuje, i goi me rany.Bo ona mnie pojmuje! Serca mego ścianyDla niej jednej przezrocze, zagadki zasłonaDla niej jednej opada! Gdy skroń ma spocona,Ona jedna ją chłodzi rosą łzy wylanej.Krucze, lniane czy złote są jej włosy wiotkie?Nie wiem. Imię? Pamiętam, że dźwięczne i słodkie,Jak imiona najdroższych wygnańców żywota.Spojrzenie jej podobne posągów spojrzeniu,A głosu dalekiego, cichego pieszczotaMa dźwięk głosów kochanych, zamilkłych w grobów cieniuNie tylko kobiety kochał :)))
.. wiem All_u jakie to widoki i dlatego tęsknię za nimi :)))) No tak, Senator już dawno nic o rosyjskich poetach nie mówił…. może pora na francuskich ? :))))
:)))że zacytuję naszego klasyka “jestem za, a nawet przeciw” Literatura francuska zawsze była mi bliska:))) ….”I wciąż naiwne skrupuły, wciąż skruchy nawroty ,I tyle tych zachodów o te biedne cnoty” ..PS Senator jest uczulony na literaturę Ameryki Łacińskiej – G. Garcia Márquez – wzbudza w Nim….. powiedzmy chłodne uczucia :))))) ?? Od razu oddalę na bezpieczną odległość :)))) Róże to piękne kwiaty, są :)))))
Pani Zima pudruje sobie nos nad moim miastem… :(((( strzepnie puszek i idzie dalej :(((…. a…nie dziwi mnie brak entuzjazmu do ibero-amerykańskiej …. przereklamowana jakby :))))
” to Boya wina, to Boya wina….” przekaładał głównie prozę…. poezji bardzo mało … a ja nie znam francuskiego :))))
To chyba w przekładzie Ważyka:Włóczyłem się – z rękoma w podartych kieszeniach,W bluzie, co już nieziemską prawie była bluzą,Szedłem pod niebiosami, wierny ci o Muzo !Oh! la la! co za miłość widziałem w marzeniach !Szeroką dziurę miały me jedyne portki,W drodze, pędrak – marzyciel, układałem wiersze,Na Wielkiej Niedzwiedzicy miałem swą oberżę,A od mych gwiazd na niebie płynął szelest słodki.Słuchałem gwiazd w te dobre wieczory wrześniowe,Siedząc na skraju drogi, i czułem, że głowę,Jak mocne wino, rosa kroplista mi rasza.Lub gdy w krąg fantastycznych cieni rosły tłumyJak gdybym lirę trącał, wyciągałem gumy,Stopę mając przy sercu, z zdartego kamasza. J. A. Rimbaud
Witam:)) Każdy ma” rzymskie” prawo coś lubić, albo nie. Każdy też ma prawo, jeśli rozmowa jest ogólną, owe gusty podzielać lub nie. Ja nie lubię niczego, czego nie rozumiem, co jest mi obce, toteż szczerze się przyznaję do nierozumienia, a przez to do nielubienia iberoamerykańskiej literatury en masse (francuskim się podeprę:)) ), tj. prozy i poezji! Przykro mi, ale nic na to nie poradzę, że andaluzyjski pastuch jest mi bardziej odległy niż swojska gęsiarka!:(
… mało się zna i hiszpańskie dzieła…. Cervantes dziwaka z La Manchy opisał… i znowu… co więcej ? …:(((
Wszystkiego nie poznasz:)
Jakoś nie czuję się zaskoczona Twoim komentarzem :)))
Pędzę z Jesieninem!:)))Ach, zadymka taka, że po prostu strach.Białymi gwoździami podbija nam dach.Tylko mnie nie straszno, i do ciebie, miła,Nieroztropnym sercem dola mnie przybiła.
.. nieroztropnym sercem na ogół się miłuje :)))
Cóż chcesz! Poeta……musiał coś poplątać:))))
Biedny…. poeta:)))
Dzień dobry.Długo mnie nie było?Widzę,że humory dopisują,dziewczyny radosne,to dobrze.Do mnie również zima zawitała,długowłosy radośnie biegał po śniegu.Verlaina poezji nie znam,a to znaczy,że należy zaglądnąć do księgarni.Ostatnio mało czytam,ciągle czasu brak,może jak przejdę na emeryturę uda się nadrobić zaległości,taką mam nadzieję.Pozdrawiam.PS A gdzie nasz Senator? Wiedźminko zaglądam dziewczynie w oczy,a Ona nie zauważa i co?Ciepły uśmiech przesyłam.
Jestem! Witaj Młodzieńcze. Tak, tak – jeśliś przed emeryturą jeszcze, toś jak i ja młodzian!:))))
Młodzian! Już niedługo będę odpoczywał.Czas nareszcie tylko dla siebie,byle zdrowie dopisywało.
“Kochane zdrowie….”
Przeglądając ten tomik Verlaine’a uświadomiłam sobie, że przeciez i ja nie znam francuskich poetów…pisarzy. dramatopisarzy … tak… ale poezja, ta ” niesceniczna” ? Villon, Veraline. Apolinaire iiiiiii…. no właś, nie i co ? :))))
Hmmm… trudno mi uwierzyć,ze Ona nie zauważa…. jest jeszcze bardziej nieśmiała niż Ty? :)))))
Wywołujecie ducha średniowiecznej poezji???? Służę!!! :)))))))))))))))))))))) DAY BÓG SPOCZYNEK ZASŁUŻONY, ŚWIATŁOŚĆ Y POKÓY WIEKUISTY TEMU, CO PŁUGA ANI BRONY NIE POSIADŁ, NI KOSZULI CZYSTEY; NAGI, DO SKÓRY OGOLONY, NA SPOSÓB RZEPY OBŁUSZCZONEY, DAY BÓG SPOCZYNEK ZASŁUŻONY! SROGIM WYROKIEM PRZEPĘDZONY, WBREW APELACYI UROCZYSTEY12, W SAM ZADEK CELNIE UGODZONY, BŁĄKAŁ SIĘ TUŁACZ WIEKUISTY. DAY BÓG SPOCZYNEK ZASŁUŻONY… Francois Villon!!!
” Tutaj zamyka sie TestamentY ubogiego rzeczWilona;Przybądźcie wznieść pogrzebny lament,Gdy usłyszycie granie dzwona.Niłości pomarł on ofiarą ;Odzieycie tedy się szkarłatem:Przysiągł to na swą kuśkę starą ,Kiedy rozstawał sie z tym światem.Miłości pomarł męczennikiem,Z sromotną niegdyś wyżenionyHańb a, wygnany z klątwą, z krzykiem,Tak iż, het w dalekie stronyNie masz zarośli ani krzaka ,Których by łachów swoich szmatemNie przyozdobił…. Dola taka.!….Kiedy rozstawał sie z tym światem.Tyleż y zebrał w świecie plonu;Na grzbiecie łachman ten ubogi,Co wietsza, jeszcze w chwili zgonuMiłośći żgały go ostrogi,Ostrzejsze niźli kolc stalowy;Ano, przed owym iurnym gnatemZ szacunkiem trza pochylić głowy……Kiedy rozstawał sie z tym światem.PrzesłanieXiążę, tak rześki iak młodyKobuz, do końca wytrwał chwatem,Ba, gulnął tegi łyk bez wody,Kiedy rozstawał sie z tyn światem…
Pijak, nożownik, włóczęga…….. poeta….
ba….zajrzeć każdemu za kołnierz…. ufffffff… .nawet nasz anielski Słowacki grywał szczęśliwie na giełdzie i zupełnie prawdopodobne jest, że używał narkotyków….. bowiem poetą się nie jest, tylko poetą się bywa….. :)))…. i talent może być brzemieniem….
Ale Villon w swojej poezji jest taki ….rzeczywisty, jak świat w którym żył!:)
i tak się go czyta… przenosi w swój świat językiem prostym i klarownym…. :)).. w czym pewnie niemała zasługa Boya …..
Śniegi Maginie mam co kot napłakał… a wiatr zimny olnocno-zachodni i coraz mocniejszy.. To dobry czas na ciepły usmiech i przyjazną rozmowę. :))))
Jest troszkę,rośliny nie cierpią od mrozu.Przyjmij kwiat ode mnie,nie wiem jakie lubisz,więc małą frezyjkę.Lubisz ten zapach?Ja bardzo.”Pokorne myśli i miłe obrazyRodzą się w sercu na brzmienie jej głosu,Nieszczęsny, kto jej nie widział ni razu”
Dziękuję Maginie ! bardzo lubię frezje … w każdej wersji.. i jako pojedynczy kwiat w maleńkim wazonie i jako pęk kolorowy i jako jednobarwną białą lub żółtą wiązankę z odrobiną zieleni :))))
a Ty, czy lubisz ” Mon cheri “? mam trochę, z przyjemnością sie z Toba podzielę, mozemy je też zabrać na spacer :))))
“Nieba widać, przez dachu kąt,Modrość i ciszę.Drzewo jakieś, przez dachu kąt,Liście kołysze.Dzwonek w niebie widocznym stądDzwoni cichutki.Ptak na drzewie widocznym stądŚpiewa swe smutki.Boże, Boże, życie jest tam,Proste, spokojne.Ten łagodny pogwar, ot tam,To miasto rojne.Cóżeś zrobił, ty, co – tak sam! -Szlochasz w żałości,Cóżeś zrobił, ty, coś tak sam,Ze swej młodości?Też Paul :)))
Za chwilę wpiszę Ci inne tłumaczenie tego wiersza…. porównamy ? 🙂
Pewnie:)))
Nieb, ponad domów dachami. Ciche błękity,Drzew się, nad domów dachami, Kołyszą szczyty.Dzwon wśród niebiosów, tam w górze, Cicho rozbrzmiewa,Ptak wśród gałęzi, tam w górze śpiewa Swą skargę śpiewa.Boże mój, Boże, tm zycie Ciche, spokojne,Gwarem dochodzi mnie zycie Miejskie i rojne.O, powiedz, ty co w łzach toniesz, W wiecznej złości.Coś zrobił, ty, co w łzach toniesz, Z swojej młodości.? Twoja wersja to tłumaczenie Miriama, moja w tłumaczeniu Staffa….i tak to jest z poezją: to samo, a przeciez inaczej…. :)))))
i chyba nikt nam nie powie co jest bliższe oryginałowi….. trzeba sobie wybrać…tę melodyjna Staffa czy tę prostszą Miriama ? :)))
Inaczej, ale moje tłumaczenie bardziej mi się podoba :))) Nie wiem dlaczego, powinnam kolejny raz przeczytać, chyba :)))
W takim razie, jeszcze jedno tłumaczenie :))) “To naprawdę smutne, to naprawdę zbyt źle się kończy.Człowiek nie ma prawa być aż tak bardzonieszczęśliwym.To jak śmierć zwierzątka naiwnego, gdy się zeń sączyW jego zwiędłych oczach wszystka krew strumieniemleniwym.Londyn huczy, dymi. O cóż to za biblijne miasto!Gaz płonie i pławi się w ulicach szyldów czerwonych.A w swej pokraczności kamienice stłoczone ciasnoPrzerażają, niczym sejmik staruszek pokurczonych.Cała straszna przeszłość podryga, piszczy, kwiczy,miałczyW żółtej i różowej i brudnej mgle jakiegoś SohoRazem z indeed’ami i z all right’ami i wśród ho! ho!Nie; to jest naprawdę niby męczeństwo bez nadziei,Nie, to się naprawdę zbyt źle kończy, to nazbytsmutne:Ach, ognia z niebiosów, ognia na to biblijne miasto!tłum. Anna DrzewickaZnasz ten ??:))
Nie, All)u, nie znam tego wiersza…. mój zbiorek jest nieduży :))))
No to czas się pożegnać :))) Dobranoc, spokojnych snów :))))
Dobranoc…. do jutra :)))))….
Wszystkiego dobrego w nowym roku!:)Wybaczcie,ale mało mam czasu na przesiadywanie przed komputerem,śniegu jest zbyt dużo… 😉
Witaj Johnny:))) Dziękujemy. Obyś w tym roku miał tylko z górki:))) Niech śnieg leży w wyższych partiach gór jak najdłużej, cobyś mógł cieszyć się susowaniem:)))) Twoje zdjęcia są już w albumie:))
Witaj Narciarzu…. :))) idę obejrzeć Twoje fotki…lubię zimę, ale o tym już mówiłam:))))