|
||||||
| Nie możemy wyświetlić tej galerii. |
Ze szkolnego mundurka, z pokoiku na piętrze, z fotografii z warkoczem,ze spacerów na wietrze, coraz mniej dziś pamiętam, coraz rzadziej się śmieję,pozostałomi jedno wspomnienie: Mój pierwszy bal, tewalczyki leciutkie jak świerszcze, pierwszy bal, czyjeś oczy wesołe,na szczęście.Pierwszy bal.Bal z myszką, bal z łezką, bal za mgłą,i walczyki co jeszcze się śnią…Mój pierwszy bal, sentymentalnybal, […]
Pod pagórkiem w małej chatce Babcia sobie żyła. Jak się gdzieś nie zapodziała, To jest tam gdzie była . Czy wreszcie my stwarzamy formę, czy ona nas stwarza? Wydaje się nam,że to my konstruujemy – złudzenie, w równej mierze jesteśmykonstruowani przez konstrukcję. Witold Gombrowicz — Ferdydurke (Rozdział IV: cd. Mam nadzieje,że Rzymianie Brać musieli na wstrzymanie.
Mam nadzieje, że się Grekom Robił jęczmień pod powieką.
Mam nadzieje, o Egipcie, Że nękała plaga gryp cię,
Mam nadzieje,ża Araba Truła nieraz zupa z kraba.
Mam nadzieję,że Wanadale Mieli często cierń w sandale.
Mam nadzieje,że lud Persji Znał półpasiec w ostrej […] […] istota ludzka nie wyraża się w sposób bezpośredni i zgodny zeswoją naturą, ale zawsze w jakiejś określonej formie i że forma owa, ówstyl, sposób bycia nie jest tylko z nas, lecz jest nam narzucony zzewnątrz – i oto dlaczego ten sam człowiek może objawiać się nazewnątrz mądrze albo głupio, krwawo lub anielsko, dojrzale alboniedojrzale, […] Musim wyznać bez zasłony, Że nasz żywot jest za słony, I choć umysł nasz napięty, Wszystko włazi nam na pięty. A gdy żywot się przeora, Już nie przyjdziesz na przeora, I gdy schudną ci go lenie, Nie pomoże ci golenie I nie znajdziesz takich stopień, Byś uzyskał dobry stopień. itd.
[…] Cytuję Beresia : “…. kiedyś, młody historyk francuski, mniejsza o jego nazwisko, zagadnął mnie – w publicznej dyskusji na temat polskiego mesjanizmu – czy wiem, co się w normalnych krajach robi z facetami , którzy twierdzą ,że są Chrystusem. Ja mu na to, że zamyka się ich w maisons de fous, ale co zrobiłby z całym […] “Jak smutno stać nad ta rzeką,Co rozdzieliła kraj nasz I chociaż to tak niedaleko, Do swoich nie puszcza straż….” Jatte to odludna wyspa na której las kołyszenieznaną na kontynentach nad naturalną ciszęna codzień tylko słowiki i mrówek długie szeregiwyspę tę niepokoju wypełniona po brzegi ciszą oddechu trawy , ciszą odległych żagliciszą której nie słychać , wszędzie tam gdzie czas naglidlatego tak uroczyście Grande Jatte się zaludnialudżmi wystrojonymi na niedziel popołudnia rodziny , dzieci , […] |
|
||||
|
Copyright © 2025 Madagaskar08… - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
||||||
Najnowsze komentarze