Madagaskar08

życie płynąc niespiesznie przecieka
przez palce. sączę poranną kawę
w miejscu, gdzie domy małymi oknami
patrzą na łodzie, które zdają się wisieć
w powietrzu, kołysząc świt
szerokimi biodrami.

pokrzykiwania mew mieszają się
z melodią kutra, …

przez zasłony przesącza się światło
ożywia drobiny kurzu
czekające na poranny taniec

prześcieradło oplata ciało
jak pnącze wanilii chlebowe drzewo
obok mnie ulotny zapach nocy
i puste miejsce

wychodzę na dach
z widokiem na osiem stron …

kobiety są jak bursztyny nasycone solą
– kamienie które się palą. na ustach
wilgoć morskiej bryzy niesionej wiatrem.

nieoszlifowane bryłki, spragnione pocierania,
aby zapach ambry wypełnił nozdrza
żywicą, chroniącą od zranień.

mają w sobie inkluzje …

w oparach olejków nabieram miękkości  
tęsknota skrapla się na skórze  
myśli łagodnie opuszczają ciało  

umysł w stanie ukojenia  

na marmurowym podgrzewanym stole  
tellak zdziera naskórek  
okrywa wstyd mydlaną pianą …

droga niczym narkotyk
prowadzi na manowce
myśli przemykają z cienia w cień
jak koty z rozziewanych miasteczek

o zmierzchu ich ciemne sylwetki
będą częścią nocy

nade mną domy z kamienia
rozpaczliwie uczepione wzgórza
wyludniona …

kiedyś 
wrócisz do domu
i wszystko oprócz mnie będzie na swoim miejscu
zobaczysz jaki kolor ma brak i że ślady po kawie
nie znikają same z blatu
 
zadzwoni
cisza ale nie odbierzesz nie otworzysz
w …

składam słowa
starannie jak origami
– moje tysiąc żurawi
dla ciebie na szczęście

papierowe fantazje w ukośnych szeregach
donośnym klangorem oznajmiają przylot

rozpieść ciepłem ich skrzydła
zanim opadną przekwitłe

/Iwona Niedopytalska/…